Ο Νίκος Καζαντζάκης στην «Ασκητική», έδωσε τον καλύτερο, ίσως, ορισμό για τον κύκλο ζωής του ανθρώπου.
«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή».
Η ζωή δεν είναι κάτι άλλο από μια περιπέτεια, μια ατέρμονη διαδρομή, μια σύγκρουση με το άγνωστο, το τυχαίο, και το ανέλπιστο.
Αν και η κατάληξη είναι πάντα σταθερή, ωστόσο η διαδρομή της είναι γεμάτη αναζητήσεις.
Εν μέσω αυτής της διαδρομής, σκέψεις πυροδοτούν το μυαλό μας οδεύοντας μας σε φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Αναζητήσεις για το που στεκόμαστε ως οντότητες, αλλά και ανακαλύπτοντας κοινούς παρανομαστές που μας δένουν, καθολικά με την ύπαρξη μας.
Αυτό ακριβώς συνέβη και στον Miki (Rhythm Guitar), των Shiraz Lane, όταν «σκάρωνε» τους στίχους για το τραγούδι “Reincarnation“.
Ο κύκλος της ζωής…
Μια διαδρομή με το λεωφορείο, στάθηκε η αφορμή για τον Miki να απορροφηθεί από τις σκέψεις του για την ύπαρξη και τον κύκλο της ζωής.
Όπως χαρακτηριστικά μας εξηγεί ο ίδιος:
«Έπιασα τον εαυτό μου να παρασύρεται από τις σκέψεις μου για την ύπαρξη, τον κύκλο των ζωντανών πραγμάτων και όλους τους κοινούς οικουμενικούς παρονομαστές που μοιραζόμαστε και δεσμευόμαστε:
- Tη γέννηση,
- Τη νιότη,
- Την ανάπτυξη,
- Τη σταθερότητα,
- Την αναδρομή και τελικά
- Το θάνατο».
Φυσικά, όλα αυτά δεν ίδια για όλους, όπως επισημαίνει ο Miki, αντίθετα «κάποιοι χάνονται στην πορεία, άλλοι επιβιώνουν μέχρι το σώμα τους να μη μπορεί να προχωρήσει.
Το θέμα είναι ότι κάθε βήμα της ζωής σας είναι σημαντικό και η ανάπτυξη και η πρόοδος πρέπει να λατρεύονται.
Κι ας μην γνωρίζετε πότε θα έρθει η ώρα να αφήσετε πίσω σας τη φυσική σας διάσταση».
Με αυτές τις σκέψεις, ξεκίνησε να δημιουργείται το “Reincarnation“, παράλληλα «υπογραμίζοντας την πρόοδο της ζωής μέσω των μεταβάσεων και της μεταβλητότητας του στυλ».
Ο Miki θέτει τις βάσεις για το τραγούδι και το παρουσιάζει στα υπόλοιπα μέλη των Shiraz Lane.
Η γέννηση
Εν αρχή το τραγούδι αποκαλούνταν από τον Miki, “Cycle of Life”, αλλά «ο Ana (drums), άμεσα πρότεινε το τραγούδι να λέγεται “Reincarnation”».
Αυτή η αλλαγή στο όνομα, έδωσε μια ελπιδοφόρα στροφή, αντιμετωπίζοντας παράλληλα, το αναπόφευκτο τέλος.
Μια σύνθεση, ένα τραγούδι, μια σκέψη, ο κύκλος της ζωής, έχουν εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν τη διαδρομή της ζωής μαγική.
Η διαδρομή ενός τραγουδιού, δεν έχει μόνο εμπόδια, αλλά και νότες ελπίδας και ελευθερίας που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια δημιουργίας.
«Αυτό επίσης μας έδωσε την ελευθερία να πειραματιστούμε ακόμα περισσοτέρο με το τραγούδι.
Για παράδειγμα, υπήρξε ένας καταιγισμός ιδεών για το τραγούδι προκειμένου, τρόπος του λέγειν, να μετενσαρκωθεί.
Το ατέλειωτο loop που ακούγεται στη μελωδία, είναι μια μεταφορική ερμηνεία του φυσικού κύκλου της ζωής».
Αν και το τραγούδι προοριζόταν για το πρώτο τους άλμπουμ, ωστόσο, η ζωή ή ίσως ο θεός του Rock N’ Roll και πάλι αποφάσισε…
Καθώς δεν ήταν εφικτό, χρονικά να μπει στο “For Crying Out Loud’’, η διαδρομή του συνεχίστηκε μέχρι να έρθει η ώρα να επιλεγεί.
Η νιότη
Η νιότη είναι το ξεκίνημα ενός ταξιδιού στην πιο αγνή μορφή του.
Τα εμπόδια κατά τη διάρκεία της νιότης δεν είναι ικανά να φοβίσουν τον ταξιδιώτη.
Αντίθετα τον προετοιμάζουν για το μέλλον και για την ωρίμανση της συναισθηματικής του κατάστασης.
Και σε αυτό το σημείο ο Miki μας εξηγεί πως η «νιότη» προετοίμασε το τραγούδι μέχρι την τελική του μορφή.
«Ως επί το πλείστον, το τραγούδι ήταν έτοιμο να μπει στο demo, αλλά αποφασίσαμε συλλογικά να το κρατήσουμε για το δεύτερο άλμπουμ μας (“Carnival Days”).
Το τραγούδι έμοιαζε να είναι πολύ δύσκολο για να το κατανοήσουμε κατά τη διάρκεια των σφιχτών και φορτωμένων χρονοδιαγραμμάτων των ηχογραφήσεων του “For Crying Out Loud“.
Εκ των υστέρων, αυτή ήταν μια σοφή απόφαση, καθώς μας έδωσε περισσότερο χρόνο να ωριμάσουμε ως μουσικοί και να διοχετεύσουμε το σωστό συναίσθημα και να είναι αντάξιο της σύνθεσης.
Καθώς καταφέραμε επιτέλους να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση, παρουσίασα τους στίχους – οι οποίοι γεννήθηκαν και πάλι κυρίως σε ένα λεωφορείο, γιατί εκείνη τη στιγμή χρησιμοποιούσα τις γραμμές των λεωφορείων Intercity σε τακτική βάση.
Η διαδρομή με το λεωφορείο θα διαρκούσε περίπου δύο ώρες προς κάθε κατεύθυνση, γι’ αυτό χρησιμοποίησα αυτό το χρόνο για να μπω στη μουσική και να φανταστώ τις σωστές λέξεις σε χαρτί.
Αφού δημιουργήθηκαν οι στίχοι, αφιερώσαμε χρόνο για να προσαρμόσουμε τους στίχους ώστε να ταιριάζουν στο στόμα του Hannes».
Η ανάπτυξη
Ανάπτυξη οι άνθρωποι εννοούν την αφετηρία ενός ατόμου προς την είσοδο στο στάδιο της ωριμότητας, μέσα από εμπειρίες και συναισθηματικά σκαμπανευάσματα.
Είναι κοινώς αποδέκτο ότι κάθε άτομο, αναπτύσσεται διαφορετικά και αν και υπάρχουν ομοιότητες, ωστόσο οι διαφορές είναι αυτές που εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια.
Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τα τραγούδια. Οι φάσεις της ανάπτυξης του δεν γίνονται αντιληπτές πριν την τελική του μορφή.
Υπάρχει μια συνεχής ανάπτυξη της μελωδίας, των στίχων, ακόμα και των μελών ενός συγκροτήματος κι αυτό είναι που κάνει τόσο ενδιαφέρον τον κόσμο της μουσικής.
Η σταθερότητα
Αν και ο παραγωγός τους στην αρχή υπήρξε επιφυλακτικός, μιας που η ωριμότητα είχε «αλλάξει» το συνηθισμένο μοτίβο των Shiraz Lane, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να σταματήσει το «συνεχές της ανάπτυξης».
Η σταθερότητα που ακολουθεί, είναι μια άρρηκτα συνδεδεμένη σχέση και ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη.
«Θυμάμαι την πρώτη αντίδραση του να είναι η αμφιβολία για το κομμάτι, και δεν μπορώ να τον κατηγορήσω μιας που μπορώ να φανταστώ πως ήταν ένα σοκ γι’αυτόν, καθώς αλλάξαμε εντελώς μουσικά από τα συνηθισμένα μοτίβα που δημιουργούσαμε πριν.
Όμως μετά από λίγο καιρό το κονσεπτ ωρίμασε μέσα του και κατέληξε να έχει αρκετό αντίκτυπο στο τελικό αποτέλεσμα».
Μελωδικά το τραγούδι μέχρι την τελική του μορφή υπέστει κάποιες αλλαγές, κυρίως σε ότι αφορά τη διάρκειά του.
Ωστόσο όπως λέει και ο Miki οι παρατηρήσεις του παραγωγού τους, ήταν ιδανικές.
«Νομίζω διαγράψαμε τουλάχιστον τρία extra μέρη (το τραγούδι ήταν μερικά λεπτά παραπάνω), το οποίο και προκάλεσε την προσαρμογή κάποιων τμημάτων για να έχει ένα πιο ξεκάθαρο ρεφρέν, το οποίο αποδείχθηκε επικό!».
Η αναδρομή…
Φυσικά κοιτώντας πίσω, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αξία ενός μουσικού κομματιού, ειδικά όταν το τραγούδι περνάει στο πάνθεον των “all time classics” για ένα συγκρότημα.
Και το “Reincarnation” ανήκει σε αυτή την κατηγορία, και όχι άδικα.
Είναι ένα τραγούδι που μιλάει για τα όνειρα, την ελπίδα, τον αμείλικτο χρόνο, αλλά και την ομορφιά του να λες αντίο.
Η επανασύνδεση είναι αυτή που δημιουργεί μια προσμονή και ένα συνεχές ταξίδι της ζωής με όλα τα όμορφα, τα άσχημα και τα αληθινά συναισθήματα.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο στίχος τους:
“Time can be ruthless, It’s the beauty of saying goodbye and come together again. It’s the beauty of saying goodbye until we meet again.”
«Μετά από τις τελικές προσαρμογές, είμαστε πλέον σπίτι, ελεύθεροι και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα από τα all time classics των Shiraz», αναφέρει ο Miki.
Ο θάνατος
Σε ότι αφορά το θάνατο που είναι ο τελικός(;;;) προορισμός ο παρακάτω στίχος είναι ίσως το ιδανικό «κλείσιμο»…
“Don’t you cry that’s it’s over, better smile through all the pain
‘Cause our lovin’ contribution, time can’t take away
And all the ones departed, will never be forgotten…
It’s the beauty of saying goodbye… Until we meet again…”