Το “Mr. Crowley” είναι ένα τραγούδι από το παρθενικό σόλο άλμπουμ του Ozzy Osbourne, “Blizzard of Ozz”.
Και έχει ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά σόλο στην ιστορία της Rock, παιγμένο από τον αδικοχαμένο Randy Rhoads.
Η δημιουργία και η παραγωγή ανήκει στους Ozzy Osbourne, Randy Rhoads και Bob Daisley, που έπαιζε μπάσο στο σχήμα και τον Lee Kerslake στα ντραμς.
Το εκκλησιαστικό όργανο παίζει ο Don Airey, κατά καιρούς συνεργάτης και των Deep Purple.
Πέρα από την μουσική αξία του τραγουδιού, το λυρικό μέρος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον κυρίως εξαιτίας του προσώπου στο οποίο αναφέρεται.
Συγκεκριμένα αναφέρεται στο πρόσωπο του Edward Alexander Crowley.
Ο Ozzy το εμπνεύστηκε όταν έπεσαν στα χέρια του κάποια βιβλία του εν λόγω κυρίου.
Μάλιστα είχε χαρακτηριστικά αναφέρει: «Διάβασα διάφορα βιβλία για τον Crowley. Ήταν ένας πολύ περίεργος τύπος και πάντα ήθελα να γράψω ένα τραγούδι γι ’αυτόν».
Το τελικό κάλεσμα για να ενσαρκωθεί σε τραγούδι ήρθε όταν βρέθηκε μια τράπουλα ταρώ στο στούντιο που ηχογραφούσε το άλμπουμ του.
Πριν αρχίσετε να ανατριχιάζετε και να κάνετε τρομακτικές συνδέσεις, ας εξηγήσουμε ποιος ήταν αυτός ο Crowley.
Edward Alexander Crowley
Ο Edward Alexander Crowley γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου στο Leamington Spa το 1875.
Ήταν Άγγλος αποκρυφιστής, μάγος, ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος και αλπινιστής και θεωρείται ο δημιουργός του κινήματος και της φιλοσοφίας του Θελήματος (Thelema).
Το όνομα Edward το κληρονόμησε από τον πατέρα του και το άλλαξε σε Aleister, όταν παράτησε το κολέγιο.
Υπήρξε πανίσχυρος Μάγος φθάνοντας στο βαθμό του Ipsissimus, μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Gοlden Dawn (Hermetic Order of the Golden Dawn*).
Ιδρυτής του τάγματος Άστρον Αργυρόν (ή Argentium Astrum ή Arcanum Arcanorum ή Angel and Abyss), ορειβάτης, σκακιστής, λυρικός και δραματικός ποιητής, συγγραφέας πολλών βιβλίων και του περιοδικού Equinox.
Συνεργάστηκε στενά με τον François-Auguste-René Rodin, Γάλλο γλύπτη που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη γλυπτική του 20ού αιώνα με τα έργα του.
Ο Crowley ήταν φυσικός πολυμαθής και ασχολήθηκε ενεργά με πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες.
Ο κόσμος τον γνώρισε ως:
- Ποιητή,
- μυθιστοριογράφο,
- δημοσιογράφο,
- ορειβάτη,
- εξερευνητή,
- σκακιστή,
- σχεδιαστή,
- εραστή γυναικών,
- γιόγκι,
- μάγο,
- προφήτη,
- μαχητή της ελευθερίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων,
- φιλόσοφο και
- καλλιτέχνη.
Ήταν το «φοβερό παιδί» της πρωτοπορίας του Λονδίνου και του Παρισιού.
Πνευματώδης και επιδεικτικός, υπήρξε ταυτόχρονα πρωτοπόρος και υπερασπιστής των αισθητικών απολαύσεων του έρωτα, της μουσικής και του χορού.
Ωστόσο, φαίνεται πως εκείνοι που διασταυρώθηκαν μαζί του βίωσαν έντονες εμπειρίες και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται σε αναρίθμητα απομνημονεύματα, ή έγινε η βάση για φανταστικούς χαρακτήρες.
Χαρακτήρες που κυμαίνονται από τον Μάγο του Σόμερσετ Μωμ (Somerset Maugham), ως τον κακοποιό του Casino Royale του Ian Fleming.
Η Sunday Times τον καταχώρησε ως μία από τις 1000 φυσιογνωμίες που διαμόρφωσαν τον 20ο αιώνα.
Η διαχρονική φήμη του Crowley
Συνόψισε τη φιλοσοφία στο: «Κάνε αυτό που θέλεις, αυτό θα είναι το σύνολο του νόμου» με το χιλιοειπωμένο: «Η αγάπη είναι ο νόμος, η αγάπη κάτω από τη θέληση» -και τα δύο αναφορές από το Βιβλίο του Νόμου.
Αυτό το βιβλίο είναι το ιδρυτικό κείμενο του κινήματος του Θελήματος και υπαγορεύθηκε στον Crowley στην Αίγυπτο το 1904.
Ουσιαστικά αυτό που περιέγραφε ήταν μια προανθρώπινη διάνοια, (praeterhuman intelligence).
Όταν πέθανε ένας προπτυχιακός φοιτητής της Οξφόρδης και μαθητής του, πίνοντας τοπικό νερό αγνοώντας τις συμβουλές του Crowley, ο βρετανικός τύπος του επιτέθηκε ανελέητα, δαιμονοποιώντας τον.
Μάλιστα, τον αποκάλεσε ως «το πιο κακό άτομο στον κόσμο» και «ο άνθρωπος που θα θέλαμε να κρεμάσουμε».
Η εκστρατεία του Τύπου εναντίον του, ήταν και αυτή που εξασφάλισε μια διαχρονική φήμη στον Crowley, καθώς και τη διαρκή παρερμηνεία της ζωής και του έργου του.
Ο μύθος του Crowley
Παρά του ότι έχουν γραφτεί αρκετές βιογραφίες, κριτικές, δοκίμια και αναλύσεις του έργου του και της ζωής του, ο μύθος του είναι αυτός που επικρατεί.
Η προσωπικότητά του και οι διαρκείς πειραματισμοί του, αλλά και οι απόψεις του ήταν αυτά που τον κατέστησαν… Μύθο.
Ο πρώτος δημόσιος πειραματισμός του ήταν τον Αύγουστο του 1910 με ένα τελετουργικό για την επίκληση της Σελήνης το οποίο παρουσιάστηκε στο κοινό με μουσική και ποίηση.
Ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του «Θηρίο 666» και υπερασπιζόταν ένα «νέο νόμο» για την απελευθέρωση και ενδυνάμωση της ανθρώπινης ύπαρξης (Θέλημα).
Αυτό που απαιτούσε ήταν την απελευθέρωση από τις περισσότερες κοινωνικές και ηθικές συμβάσεις, μιας πουριτανικά οργανωμένης κοινωνίας.
Ο Crowley μια παράδοξη και αντιφατική φυσιογνωμία επικρίθηκε σφοδρά, ενώ ταυτόχρονα έμεινε στην αφάνεια ένα μεγάλο μέρος του συγγραφικού του έργου.
Αν και κατηγορήθηκε για μαγεία, ο Crowley αρνιόταν να τη χαρακτηρίσει ως μεταφυσική και τη θεωρούσε ως προϊόν της ανθρώπινης διάνοιας.
Για τον ίδιο η μαγεία ήταν ένας συνδυασμός της απόλυτης θέλησης του εσωτερικού εαυτού και της εκούσιας εξόδου από τον αυτοπεριορισμό.
Ο Aleister Crowley πέθανε από πνευμονικό οίδημα σε ένα πανδοχείο του Χέιστινγκς στις 1 Δεκεμβρίου 1947 σε ηλικία 72 ετών.
Στη νεκρώσιμη ακολουθία του περιλήφθηκε η ανάγνωση ενός έργου του «Ο Ύμνος στον Πάνα», γεγονός που περιγράφηκε από τις εφημερίδες της εποχής ως μαύρη λειτουργία.
Σίγουρα όλα αυτά ήταν πολύ επιγραμματικά, αν και αρκετά….
***