Ο κόσμος της μουσικής αποτελείται από δύο βασικά συστατικά: την τέχνη και την τεχνική.
Η τέχνη από μόνη της μένει σαν μια ιδέα στο κεφάλι ενός 6-χρονου, το οποίο δεν ξέρει ακόμα καλά – καλά να πιάνει ένα κουτάλι, άρα δεν γνωρίζει πως να την εφαρμόσει.
Ενώ, η τεχνική είναι σαν έχεις μια Φερράρι, αλλά δεν έχεις ιδέα που θες να πας με αυτή κι επιπλέον δεν έχεις σταγόνα βενζίνης.
Άρα η ανάγκη της συνύπαρξης των δύο συστατικών είναι αναγκαία.
Για παράδειγμα, πόσες φορές έχεις επιστρέψει μετά από μια συναυλία και για 2-3 μέρες δεν καταφέρνεις να μιλήσεις κανονικά, ειδικά αν γνωρίζεις τα τραγούδια;
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι προσπαθούσες, (ναι, ναι, απλά προσπαθούσες και σίγουρα δεν τα κατάφερες), να τραγουδήσεις με τον τραγουδιστή της αγαπημένης σου μπάντας.
Την ίδια στιγμή ο τραγουδιστής, δεν είχε κανένα πρόβλημα και την επόμενη θα τραγουδούσε και σε άλλη πόλη καθιστώντας κάποιους φαν άφωνους για μέρες.
Όπως και κατά σατανική σύμπτωση όπου ο 6-χρονος γιος του γείτονα δεν σταματάει να ουρλιάζει από Κυριακή πρωί, μέχρι το μεσημέρι και συνεχίζει όλη την εβδομάδα, χωρίς πρόβλημα!
Όσο και να φαίνεται περίεργη η σύγκριση, δεν είναι καθόλου άσχετη. Η τέχνη και τεχνική του screaming συμβαδίζουν.
Στον εξάχρονο συμπαθέστατο γείτονα σου είναι αυθόρμητη, αλλά στον αγαπημένο στου τραγουδιστή είναι αποτέλεσμα τεχνική και εξάσκησης.
Επιστημονική μελέτη…
Ο Krzysztof Izdebski από το «Pacific Voice and Speech Foundation», ο οποίος ειδικεύεται πάνω σε ασθενείς με πρόβλημα στις φωνητικές χορδές, έβγαλε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.
Συγκεκριμένα, ο επιστήμονας αποκάλυψε πως οι metal τραγουδιστές χρησιμοποιούν μια τεχνική, η οποία είναι φυσική στους μικρούς μας φίλους.
Για να το πούμε πιο απλά, οι μικροί μας φίλοι το έχουν από φυσικού τους!!!!
Συγκεκριμένα παρατήρησε πως τα μωρά πριν ξεκινήσουν να μιλάνε βγάζουν διάφορους ήχους.
Κραυγές, ουρλιαχτά, τσιρίσματα σε ψηλό και χαμηλό τόνο, σφύριγμα, ακόμα και η αναπνοή τους βγάζει ήχο.
Έτσι σκέφτηκε πως ο οργανισμός γνωρίζει από την αρχή και ενστικτωδώς αυτήν την τεχνική.
Δηλαδή έχουμε αυτήν την ικανότητα και κατά κάποιον τρόπο την χάνουμε μεγαλώνοντας.
Οι ασθενείς που υποφέρουν από πληγωμένες φωνητικές χορδές, δεν μπορούν να μάθουν πως πρέπει να το κάνουν για να μην έχουν αυτά προβλήματα.
Ο Izdebski προκειμένου να μελετήσει το φαινόμενο αυτό, χρησιμοποίησε ειδικές κάμερες με δυνατότητα καταγραφής 16000 fps (Frames per second/ Ρυθμός ανανέωσης καρέ).
Αυτό του επέτρεψε να δει την διαδικασία αυτή σε πολύ αργή κίνηση. Μια από τις κάμερες τοποθετήθηκε στο λάρυγγα ενός metal τραγουδιστή.
Διαπίστωσε πως χρησιμοποιεί τη φωνή του με τέτοιο τρόπο, ώστε οι φωνητικές του χορδές δεν χτυπάνε μεταξύ τους.
Κάτι που αποτρέπει οποιαδήποτε ζημιά σε αυτές.
Τι ακριβώς κατέγραψε;
Οι εικόνες τις οποίες κατέγραψε δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι ήχοι παράγονται κυρίως από δομές που εντοπίζονται στον λάρυγγα, ακριβώς στη γλωττίδα.
Οι φωνητικές χορδές ανοίγουν και δονούνται χωρίς να ακουμπάει η μία την άλλη, ενώ όλη η περιοχή πάνω από αυτές, δημιουργεί δονήσεις και ήχους.
Αυτό συμβαίνει γιατί αυτή η περιοχή είναι αρκετά αραιή και έτσι ο αέρας δημιουργεί αναταράξεις, οι οποίες με την σειρά τους δημιουργούν ήχους.
Από ότι καταλαβαίνω, είναι σα να δημιουργείται ένας ακουστικός θόλος μέσα στο στόμα τους.
Ο Πολωνός επιστήμονας καταλήγει πως, αυτές οι πληροφορίες θα βοηθήσουν πολλούς ασθενείς, που εξαιτίας της άγνοιας τους για αυτό το θέμα, δεν μιλάνε σωστά.
Ή στην περίπτωση μας δεν τραγουδούν σωστά, με αποτέλεσμα να καταστρέφουν τις φωνητικές χορδές τους, ακόμα και να δημιουργούν μόνιμες βλάβες σε αυτές.
Ουσιαστικά, με λίγη περισσότερη μελέτη τεχνικής και ανατομίας του στόματος, ίσως και να μπορείτε να τραγουδήσετε σε μια Death Metal μπάντα.
Kαλύτερα να μην ξεκινήσετε την πρακτική μέσα στο σπίτι, εκτός αν μένετε … στο βουνό μόνοι σας!!!