Υπάρχουν τραγούδια που γίνονται «σήμα κατατεθέν» ενός συγκροτήματος και τα οποία μόνο με το άκουσμα τους δίνουν το στίγμα των μουσικών.
Πολλές φορές σε τέτοιο βαθμό, που πέρα των οπαδών της μπάντας, είναι σχεδόν αδύνατον στο υπόλοιπο κόσμο να καταλάβει και την υπόλοιπη δισκογραφία της.
Από την άλλη υπάρχουν και τραγούδια που μπορεί να δώσουν ακόμα και το λογότυπο σε ένα συγκρότημα.
Όπως στο σύμπαν του Pirate Metal και των μύθων της «Χρυσή εποχή της πειρατείας» (1650-1730) όπου όλα ακροβατούν ανάμεσα στο λογικό, μάλλον λογικοφανές και στο γκροτέσκο ως απίθανο.
Αλλά ακόμα και ένας ανανάς, σαν σπίτι ενός τετράγωνου σφουγγαριού μπορούσε να κατακτήσει όλο το βυθό του Μπικίνι, με έναν πειρατή να διηγείται τις ιστορίες του.
Έτσι ένας «αόρατος ανανάς» μπορεί να χαρίσει το λογότυπο σε ένα συγκρότημα, αλλά και να κατακτήσει και τα… αυτιά μας.
Ποιος άλλωστε δεν θέλει να ακούει ιστορίες για πειρατές, ειδικά αν αυτές συνοδεύονται και από μπόλικα metal-ικά riffs;
Ειδικά αν η ιστορία μιλάει για “Invisible Pineapples” και δεν ξέρει κανείς αν θα συναντήσει τον Μπομπ Σφουγκαράκι ή τον ίδιο τον Τζακ Σπάροου.
Ας βάλουμε το μπουκάλι με το ρούμι πάνω στο τραπέζι, ίσως με χυμό ανανά, γιατί δεν είμαστε τόσο σκληροτράχηλοι όσο οι πραγματικοί πειρατές.
Μερικές μπύρες στο ψυγείο για κάθε περίσταση και ας διαβάσουμε την ιστορία όπως μας την διηγείται ο Philipp Wyssen, η φωνή των Calarook.
Invisible Pineapples
«Αυτή είναι η ιστορία του τραγουδιού Invisible Pineapples, αλλά και του λογότυπού μας.
Όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τραγούδια το 2014, πρώτο βήμα για νέα τραγούδια ήταν να τζαμάρουμε για κάποιες καλές ιδέες και μετά σκεφτόμασταν για το θέμα της σύνθεση.
Αλλά όχι για αυτό το τραγούδι!
Εδώ είχαμε πρώτα τον τίτλο του τραγουδιού.
Μια μέρα θυμάμαι, ήταν στα τέλη του 2015, ο Nico (Wiget, κιθαρίστας του συγκροτήματος) ήρθε στο στούντιο που κάναμε πρόβες και μου είπε:
Θέλω να γράψω στίχους για ένα τραγούδι που ονομάζεται Invisible Pineapples.
Αρχικά νόμιζα πως αστειεύεται, αλλά μιλούσε πολύ σοβαρά για αυτό το θέμα.
Του ήρθε αυτή η φράση, όταν έκανε μια καθόλου ευγενική χειρονομία, ουσιαστικά σα να συνέθλιβε ένα αόρατο … ανανά».
Όλα είναι δυνατά σε πειρατικές ιστορίες και ότι είναι αόρατο γίνεται πραγματικότητα με… Νότες.
Στο πειρατικό σύμπαν όλα τελειώνουν με ένα γερό hangover μετά από υπερκατανάλωση αλκοόλ.
Ίσως όχι μόνο εκεί: «Κάθισα εκεί και δεν είχα ιδέα για τι θα μπορούσαν να είναι οι στίχοι.
Έκανε ( ο κιθαρίστας και εμπνευστής του τίτλου) ένα είδος brainstorming στο στούντιο, για να μπορούμε να βγάλουμε μια ιστορία από αυτόν τον τίτλο.
Φυσικά όλα αυτά με την συμμετοχή πολλών… μπυρών. Και μετά από λίγη ώρα, «το είχαμε».
Οι Invisible pineapples ήταν η αιτία για τον πονοκέφαλο (hangover) που είχαμε όλοι την επόμενη μέρα.
Φυσικά επειδή πέφτουν (οι αόρατοι ανανάδες) μέσα στο κεφάλι την ώρα που κοιμόμαστε και τον προκαλούν».
Οι καλές ιδέες πάντα πονοκεφαλιάζουν, αυτό το ξέρουν όλοι ή σχεδόν όλοι.
«Με αυτήν την ιδέα στο μυαλό μου (των αόρατων ανανάδων να δημιουργούν τον πονοκέφαλο ενός hangover), ξεκίνησα να γράφω τους στίχους.
Ταυτόχρονα τα υπόλοιπα μέλη δημιούργησαν το πρώτο μουσικό μέρος του τραγουδιού μέσα από την διαδικασία του τζαμαρίσματος.
Προσπαθούσαμε να το κάνουμε πιασάρικο όσο ήταν δυνατόν αυτό.
Έτσι δεν χρειάστηκε και πολύ χρόνος για να έχουμε τα σωστά «βρώμικα» riffs».
Όσο πνέουν οι άνεμοι της μούσας, η μπάντα πρέπει να τις ακολουθεί, πιάνοντας την ρότα της ολοκλήρωση του τραγουδιού.
Το λυρικό μέρος
«Φυσικά ήξερα πόσο πρέπει να είναι το λυρικό μέρος.
Ξαφνιάστηκα από τον εαυτό μου για το πόσο ικανός ήμουν να γράψω γι αυτό το θέμα.
Και αυτό μπορεί να είχε τόσο καλή ροή, γιατί πολύ συχνά το μυαλό μου κουβαλάει πολύ χαζομάρα».
Όπως άλλωστε και πολλών πειρατών και γι’ αυτό οι ιστορίες τους έχουν πάντα ενδιαφέρον.
«Έτσι έγραψα τρεις (!) ιστορίες για το θέμα. Μία για κάθε στίχο.
Οι πρώτες γραμμές του ρεφραίν είναι πάντα διαφορετικές και ταιριάζουν με τον προηγούμενο στίχο.
Για παράδειγμα ο τελευταίος στίχος της στροφή “I think the crewmates threw something at me’ και ‘γω συνεχίζω με τον πρώτο στίχο του ρεφραίν:
“Invisible Pineapples! Bastards screw you all”.
Ακριβώς όπως ακούγεται ένα sea shanty
Φυσικά οι πειρατές δεν είναι επιστήμονες και δεν μπορούν να γνωρίζουν κάποια βασικά πράγματα, αλλά τραγουδάνε πολύ καλά.
«Στο πρώτο στίχο τα φρούτα αυτά πέφτουν στο κεφάλι μου από ένα δέντρο.
Τότε είχαμε μια ιδέα να βγει κάποιο ηθικό δίδαγμα, αλλά τόσο ανόητο όσο και το τραγούδι το ίδιο.
Δεδομένου ότι οι ανανάδες φυτρώνουν στο έδαφος έτσι ο τελευταίος στίχος είναι:
Και το ηθικό δίδαγμα από αυτήν την ιστορία είναι πολύ απλό για εσένα.
Στην πραγματικότητα οι ανανάδες δεν μεγαλώνουν σε δέντρα».
Αφού λοιπόν, το καράβι… εεμ, το τραγούδι ήταν πια έτοιμο, ήρθε η ώρα να ξεκινήσει το μουσικό του ταξείδι σε θάλασσες γεμάτες με… μεταλλάδες.
Η ζωντανή εκτέλεση
«Το Invisible Pineapples ήταν από τα τραγούδια που παίζουμε από την πρώτη μας συναυλία.
Και όπως αναμενόταν το κοινό αγάπησε την βασική του μελωδία από την αρχή.
Μάλιστα, μόλις το τραγούδι ξεκινούσε, όλοι άρχισαν να παίρνουν μέρος στο mosh pit.
Από τότε παίξαμε το τραγούδι σχεδόν σε κάθε μας live. Και ήμουν πάντα σε θέση να καταλάβω ποιος ήταν και σε άλλα shows μας.
Επειδή τραγουδούσαν στο ρεφραίν μαζί μας.
Και από live σε live όλο και περισσότερος κόσμος γνώριζε το τραγούδι αυτό», καταλήγει ο frontman των Calarook.
Η ηχογράφηση
Έτσι μετά από πολλά συναυλιακά ταξείδια, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Surrender or Die”.
Επίσημα κυκλοφόρησε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2020, με το βίντεο του τραγουδιού να βγαίνει στην δημοσιότητα ένα μήνα νωρίτερα.
Ωστόσο το τραγούδι, όπως και κάθε πειρατικό καράβι είχε και άλλες περιπέτειες.
Οι στίχοι του τραγουδιού ήταν πολύ περισσότεροι απ’ όσους μπορούσαν να σηκώσουν οι νότες.
Έτσι έπρεπε να το ελαφρύνουν κάπως, αλλά χωρίς να πετάξουν το ρούμι στην θάλασσα.
Ζωντανά θα μπορούσαν κάτι να κόψουν να ράψουν και γενικά δεν θα καταλάβαινε κανείς ότι κάτι αλλάχθηκε.
Αλλά στην ηχογράφηση, κάτι τέτοιο δε μπορούσε να γίνει και έπρεπε όλα να είναι στην εντέλεια.
Τελικά, όπως αρμόζει στους πειρατές, τα κατάφεραν και μάλιστα η πιο μαζεμένη στιχουργικά έκδοση τους άρεσε ακόμα πιο πολύ.
Την παραγωγή ανέλαβε ο Rafael Salzmann (Eluveitie) και το βιντεοκλίπ είναι του Kay Brem (Eluveitie).
Έτσι την επόμενη φορά που θα ξυπνήσετε με έναν διαβολεμένο πονοκέφαλο, να ξέρετε ότι δεν φταίει η θάλασσα από αλκοόλ που ήπιατε το προηγούμενο βράδυ.
Αλλά κάποιοι αόρατοι ανανάδες έπεφταν στο κεφάλι σας από ένα δέντρο, την ώρα που κοιμόσασταν.
Δεν είναι hangover, είναι ένα απλό πειρατικό τραγούδι.
Κι αν το σιγοτραγουδήσετε, ίσως να φύγει ο πόνος από το κεφάλι σας, ποιος ξέρει;
***
Πληροφορίες:
Calarook
- http://www.calarook.ch/
- https://www.facebook.com/Calarook.Metal/
- https://www.instagram.com/calarook.metal/
Metalmessage