Ένας επιστήμονας για να μπορέσει να κατανοήσει ένα μέρος του κόσμου πρέπει να κάνει ατέλειωτες παρατηρήσεις και αναλύσεις των όσων βλέπει.
Από την άλλη πλευρά, ένας φιλόσοφος δεν χρειάζεται την «παρατήρηση», καθώς βλέπει όλο το σύμπαν σε ασήμαντα, για κάποιους, πράγματα.
Η βασική διαφορά τους είναι πως ο επιστήμονας πρέπει «εξετάσει» όλους τους κόκκους άμμου, για να δώσει έναν ορισμό.
Ενώ ένας φιλόσοφος το μόνο που χρειάζεται είναι ένας κόκκος, για να μπορέσει να αντιληφθεί όλο το σύμπαν.
Οι δύο αυτές προσεγγίσεις δεν αντιπαλεύονται η μια την άλλη, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, αντίθετα αλληλοσυμπληρώνονται.
Το ίδιο ακριβώς, ισχύει και για τη μουσική. Ένα απλό «μ’ αρέσει» είναι αρκετό και δεν χρειάζονται ατέλειωτες αναλύσεις.
Στην μαγειρική ισχύει η φράση: «Η απλότητα είναι το αποκορύφωμα μιας (γευστικής) δημιουργίας».
Όπως έχουμε πει ξανά, η αγάπη μας για το φαγητό, εμπεριέχει παιδικές μνήμες ή πιο σωστά… Δημιουργείται από αυτές!
Η προσωπική μας ιστορία είναι αυτή που φέρνει και την γευστική μας επιθυμία ή/και απόλαυση.
Κεφτεδάκια και Sabaton!
Οι Sabaton είναι ένα συγκρότημα, από το οποίο δεν περιμένεις καινοτομίες, αλλά πιστότητα στον ήχο τους.
Κάτι σαν τα κεφτεδάκια. Τα θέλεις σαν της μαμάς σου και τρώγοντας ένα, ξέρεις πως είναι και τα υπόλοιπα.
Όπως και τα τραγούδια του Σουηδικού συγκροτήματος. Από το πρώτο τραγούδι, ξέρεις τι θα ακούσεις και στο υπόλοιπο άλμπουμ.
Αυτό, όμως, που πάντα εξάπτει την περιέργεια και φιλομάθεια μας, είναι, ποια ιστορία κρύβει κάθε τραγούδι.
Έτσι και τα κεφτεδάκια που αν και μοιάζουν μεταξύ τους, ωστόσο υπάρχουν δημιουργικές διαφορές, οι οποίες διαφοροποιούνται από σπίτι σε σπίτι.
Οι λίγες νότες μπορούν να κάνουν την διαφορά σε κάποιο τραγούδι, αλλά το ζητούμενο είναι πάντα το ίδιο…
Ειδικά από την παρέα του Joakim Brodén: Καθαρό και αγνό Power Metal και φυσικά πολεμική θεματολογία!
Ο Μεγάλος Πόλεμος…
Το “The Great War” είναι ακριβώς αυτό! Αν όμως το ακούσουμε λίγο πιο προσεκτικά, θα ανακαλύψουμε νέα στοιχεία στον ήχο τους.
Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα κεφτεδάκια, όπου ο καθένας μπορεί να προσθέσει μικρές γευστικές πινελιές.
Το “The Great War” είναι ένα θεματικό άλμπουμ και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος τον κεντρικό του άξονα, δηλαδή Α’ Π. Π. ή αλλιώς ο Μεγάλος Πόλεμος.
Όλα τα κεφτεδάκια έχουν ένα βασικό συστατικό, τον κιμά! Εδώ, θα προτιμήσουμε ανάμεικτο, μισό χοιρινό και μισό αρνίσιο.
Τα υπόλοιπα συστατικά θα είναι:
2-3 καρότα, 3 μεγάλα μανιτάρια Portobello, 2 μεσαία κρεμμύδια, μαϊντανό, άνηθο, 2 αυγά, Vegeta, μουστάρδα, ρίγανη, κορίανδρον σε σκόνη, μπούκοβο καυτερό, κάρυ, γάλα καρύδας, μέλι, μπαγιάτικο ψωμί.
The Future of Warfare
Το άλμπουμ ξεκινά με το “The Future of Warfare” και αναφέρεται στην μάχη Flers – Courcelette και την δεύτερη μάχη Villers-Bretonneux.
Πρόκειται για δύο μάχες που δόθηκαν, με τη συμμετοχή πολεμικών τανκς.
Η Flers – Courcelette είναι και η πρώτη μάχη με τανκς στην αιματοβαμμένη ιστορία του ανθρώπου.
Το τραγούδι είναι ακριβώς αυτό που περιμένουμε από την μπάντα, μάχες, πομπώδες metal και βαριές κιθάρες.
Ρεφρέν, που είναι εύκολο να τραγουδιέται στις ζωντανές εμφανίσεις.
Η προσθήκη του νέου κιθαρίστα, Tommy Johansson, γίνεται εμφανής από το πρώτο τραγούδι, δίνοντας και το στίγμα του.
Την ίδια στιγμή, κόβουμε την κόρα από το μπαγιάτικο ψωμί και το βουτάμε στο γάλα καρύδας, αφού τα κόψουμε σε μικρά κομμάτια περίπου 3 εκ.
Το αφήνουμε να μουλιάσει, βάζοντας το δεύτερο τραγούδι του άλμπουμ.
Seven Pillars of Wisdom
Το “Seven Pillars of Wisdom” είναι μια ξεκάθαρη αναφορά στον T. E. Lawrence, γνωστό και ως «Λόρενς της Αραβίας».
Αν και αμφιλεγόμενη η προσωπικότητα του Άγγλου, το τραγούδι δεν έχει κανένα ψήγμα αμφιβολίας ότι πρόκειται για τους Sabaton.
Γνωστά τα φωνητικά του Joakim Brodén, που δίνουν επικό τόνο στο κομμάτι, όπως και το ρεφρέν του.
Τα σόλο του Tommy Johansson ξεχωρίζουν και πάλι, ταξιδεύοντας μας σε εποχές των ‘80s.
Πριν περάσουμε στο επόμενο τραγούδι, τρίβουμε τα καρότα και τα βάζουμε στο τηγάνι με λίγο λάδι.
Την ίδια στιγμή ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το προσθέτουμε κι αυτό μαζί με τα καρότα για να τσιγαριστούν, ανακατεύοντάς τα τακτικά.
Κόβουμε σε μικρά κυβάκια τα μανιτάρια μας, προσθέτοντάς τα και αυτά μαζί με τα άλλα υλικά.
Μόλις τσιγαριστούν, μπορούμε να τα σβήσουμε με ούζο.
82nd All the Way
Κατόπιν τα βάζουμε στην άκρη να κρυώσουν, ακούγοντας το “82nd All the Way”.
Με μελωδία που θυμίζει αρκετά μια pop–rock σύνθεση των ‘80s, αλλά δεν ενοχλεί κανέναν αυτό.
Αρκετά πιασάρικο, αλλά νομίζω πως θα ήταν καλύτερο για τους Amaranthe, μιας που είναι ακριβώς στο δικός τους στυλ.
Το τραγούδι αναφέρεται στον Alvin Cullum York, γνωστό ως “Sergeant York”, ίσως το πιο εμβληματικό πρόσωπο, αμερικάνικης καταγωγής, του Α’ Π.Π..
The Attack of the Dead Men
Το “The Attack of the Dead Men” που ακολουθεί αναφέρεται στην μάχη του Osowiec Fortress, στην Βόρεια Πολωνία.
Η μάχη ονομάζεται ακριβώς όπως ο τίτλος του τραγουδιού, από την όψη που είχαν οι Ρώσοι στρατιώτες, μετά τον βομβαρδισμό τους από τους Γερμανούς, με χλώριο και βρώμιο.
Φονικά αέρια και τα δύο. Φονικό και το τέμπο του τραγουδιού όπου και πάλι μας ταξιδεύει σε όμορφες στιγμές των ‘80s.
Ρεφρέν μάλλον πορωτικό, που θυμίζει εμβατήριο. Και αυτό το σόλο, δίνει άλλον αέρα στο τραγούδι.
Γνήσιο, ασκούριαστο Metal, που δύσκολα θα το προσπεράσει φίλος του είδους. Όπως και στα κεφτεδάκια, η διαδικασία είναι πλέον κλασική.
Στον κιμά προσθέτουμε τα υλικά και στο τέλος βάζουμε το στραγγισμένο ψωμί.
Την ποσότητα των μπαχαρικών μπορεί να την ορίσει ο καθένας, σύμφωνα με το γούστο του.
Μια κουταλιά μέλι είναι αρκετή, το ίδιο και η ποσότητα της μουστάρδας.
Devil Dogs
Αφιερωμένο στους Αμερικανούς Πεζοναύτες Ναυτικού το επόμενο τραγούδι.
Συγκεκριμένα το “Devil Dogs” αναφέρεται στην μάχη του Belleau Wood.
Προς την λήξη του πολέμου, η μάχη αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη αμερικάνικου στρατού ως τότε, σε ξένο έδαφος.
Ο τίτλος του τραγουδιού αναφέρεται στο προσωνύμιο που έδωσαν σε αυτούς οι Γερμανοί, “Teufelshunde” (“devil dogs”).
Εξαιτίας του σθένους με το οποίο πολέμησαν.
Όσο για το τραγούδι, σήμα κατατεθέν της μπάντας, με χορωδιακά φωνητικά να κερδίζουν την προσοχή του ακροατή.
Ο ντράμερ δίνει τα «ρέστα του» και … πολύ ιδρώτα. Για άλλη μια φορά, η πρόσληψη του νέου κιθαρίστα, δείχνει να είναι κίνηση ματ.
Εν αντιθέσει με τον ντράμερ, ο έτοιμος πια κιμάς καλό είναι να «ξεκουραστεί» για μισή – μια ώρα, ώστε να απορροφηθούν σωστά όλα τα υλικά.
The Red Baron
Το “The Red Baron“, διηγείται την ιστορία του «Κόκκινου Βαρόνου» ή κατά κόσμον του Manfred Albrecht Freiherr von Richthofen, άσου των αιθέρων.
Ο οποίος βγήκε νικητής από 80 αερομαχίες, αριθμός εξωπραγματικός για εκείνη την εποχή.
Το τραγούδι ξεκινάει με εκκλησιαστικό όργανο, δημιουργώντας μάλλον έκπληξη, μετά τον δυναμισμό του προηγούμενου κομματιού.
Γρήγορα, όμως, επανέρχεται σε ακόμα μεγαλύτερα «γκάζια». Χιτάκι εγγυημένο με το “Higheeeer” να μένει στα αυτιά από το πρώτο άκουσμα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πλήκτρα πριν το σόλο, σε ‘70s στυλ, θυμίζοντας πολύ τους Deep Purple στις δόξες τους.
Πριν δοξαστείτε για τα υπέροχα κεφτεδάκια, υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι για να τηγανιστούν. Ο ένας είναι με αλεύρωμα και ο δεύτερος με πανάρισμα.
The Great War
Αποκορύφωμα του άλμπουμ είναι το ομώνυμο “Great War“.
Ένα τραγούδι που αναφέρεται στον «Μεγάλο Πόλεμο», αλλά πιο συγκεκριμένα στέκεται στην “Battle of Passchendaele” ή αλλιώς την “Third Battle of Ypres”.
Επικό ξεκίνημα του τραγουδιού, με τα χορωδιακά φωνητικά να δίνουν άλλο τόνο στο κομμάτι.
Το ρεφρέν και πάλι ξεχωρίζει και μένει στα αυτιά μας. Το τέμπο, είναι πιο χαμηλό, δίνοντας παράλληλα έμφαση στο ρεφρέν.
Προορισμένο και αυτό για συναυλιακό χιτ και φυσικά το σόλο, για άλλη μια φορά «τα σπάει».
Τα κεφτεδάκια, αν δεν είναι αρκετά δεμένα, προσθέτουμε και λίγη τριμμένη φρυγανιά για να δέσουν.
Αν θέλουμε να τα πανάρουμε, τα βάζουμε πρώτα σε αλεύρι, μετά στο χτυπημένο αυγό και τέλος στην τριμμένη φρυγανιά.
Να ακολουθείτε αυτήν την σειρά αυστηρά.
Κατόπιν να βάζουμε σε τηγάνι με ήδη ζεσταμένο λάδι, θα πρότεινα σησαμέλαιο.
A Ghost in the Trenches
Την ίδια ώρα που μπαίνει το “A Ghost in the Trenches“, το οποίο αναφέρεται στον γηγενή Καναδό Francis Pegahmagabow.
Ο στρατιώτης αυτός έμεινε στην ιστορία ως ο πιο αποτελεσματικός ελεύθερος σκοπευτής του Α’ Π.Π..
Το τραγούδι δεν εντυπωσιάζει, όσο η ιστορία του συγκεκριμένου οπλίτη, αλλά πάλι ακούγεται ευχάριστα, με τα φωνητικά να έχουν ένα αφηγηματικό χαρακτήρα.
Fields of Verdun
Το “Fields of Verdun” μας πηγαίνει προς το τέλος του άλμπουμ και αφηγείται την “Battle of Verdun”.
Πρόκειται για την πιο διάσημη μάχη του Α’ Π. Π. και την μακροβιότερη (από Φλεβάρη του 1916 ως τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους).
Παρ’ όλη την δόξα που πήρε η Γαλλία για την νίκη της αυτή, οι 250.000 νεκροί και οι μισό εκατομμύριο τραυματίες, δεν προσδίδουν καμιά δόξα στο ανθρώπινο γένος.
Όσο για το τραγούδι, ξεκινάει με ένα riff, που εύκολα συναντάς σε αμερικάνικες μπάντες του πιο σύγχρονου Metal.
Καθαρά συναυλιακό κομμάτι, με το ρεφρέν και πάλι να κερδίζει την προσοχή, κατάλληλο και για εκγύμναση σβέρκου.
The End of the War to End All Wars
Πριν μπει το επικό “The End of the War to End All Wars“, καθαρίζουμε πατάτες και τις τηγανίζουμε.
Η ποσότητα είναι μια έννοια αόριστη, όταν πρόκειται για ΠΑΤΑΤΕΣ ΤΗΓΑΝΗΤΕΣ. Το επιστέγασμα του κεφτέ είναι άλλωστε η γαρνιτούρα του.
Όπως και επιστέγασμα του άλμπουμ είναι αυτό το τραγούδι. Στα όρια του Symphonic Metal, ανατριχιάζει κάθε φίλο της επικής έκφρασης της μουσικής αυτής.
Μιλάει για τις απώλειες σε ανθρώπους του πολέμου αυτού. Νούμερα που και αυτά ανατριχιάζουν.
Ίσως το πιο πολύπλοκο κομμάτι του δίσκου ξεκινάει με ένα θλιμμένο πιάνο, συνοδεία βιολιού ή τσέλο και γρήγορα μπαίνει σε μεγαλειώδες τέμπο.
Τα φωνητικά του Joakim Brodén δημιουργούν ένα αίσθημα απόγνωσης με την χορωδία να προσθέτει μεγαλείο.
Το σόλο, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις συμβαδίζει με το πνεύμα της όλης σύνθεσης.
Θλίψη, θυμός, απόγνωση…
In Flanders Fields
Το coda (κλείσιμο-σβήσιμο μια συμφωνικής σύνθεσης) του άλμπουμ είναι το “In Flanders Fields“.
Ποίημα του Καναδού ποιητή και στρατιώτη του Α’ Π. Π. John McCrae.
Τραγουδισμένο μόνο από τη χορωδία κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το άλμπουμ.
Μια στροφή είναι αρκετή για να το περιγράψει:
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Ούτως ή άλλως, κάθε άλμπουμ είναι μια ιστορική περιπλάνηση.
Η συναυλιακή στοχοποίηση των συνθέσεων, είναι και αυτό ζητούμενο για το συγκρότημα.
Δεν περιμένεις κάτι διαφορετικό από αυτούς, αλλά σίγουρα στην νέα τους δουλειά κάνουν κάποιες μουσικές, μικρές μεν, καινοτομίες.
Για τους Sabaton υπάρχει μια και μόνη σταθερά: Σ’ αρέσουν ή δε σ’ αρέσουν!
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία… Μια στρατιωτική ιστορία.