Η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί τη Death/ Black Metal, ως κάτι άσχημο και κατακριτέο.
Ένας από τους λόγους, είναι ότι η συγκεκριμένη μουσική καταπιάνεται με θεματολογίες που «χτυπάνε» κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτικά ζητήματα.
Ιδιαίτερα σε μια συντηρητική και θρησκευτική κοινωνία, όπως είναι το Ιράκ, η ύπαρξη αυτής της μουσικής σκηνής, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα.
Για κάποιους, όμως Ιρακινούς, η μουσική αυτή, αποτελεί την τέλεια διέξοδο για τη γενιά τους.
Ουρλιάζοντας ενάντια στους κοινωνικούς περιορισμούς και τις ασταμάτητες αδικίες, που συμβαίνουν στη χώρα τους τις τελευταίες δεκαετίες, μέσω της Metal.
Ένα συγκρότημα από το Kirkuk του Ιράκ, οι Dark Phantom, τον Μάρτιο κυκλοφόρησαν ένα βίντεο, που δείχνει ακριβώς αυτό.
Το “State of War” είναι ένα βίντεο στο οποίο εμφανίζονται εικόνες από το πολύμηνο κύμα διαμαρτυριών, στο οποίο νεαροί πετάνε Molotov, ενώ οι δυνάμεις καταστολής τους πετάνε δακρυγόνα (tear gas).
Ο τραγουδιστής και μπασίστας Mir Shamal Hama-Faraj (γνωστός ως “Mir”) ερμηνεύει τους στίχους:
Brothers slaying brothers (Αδέλφια σφάζουν αδέλφια)
In this state of war (Σε αυτή την κατάσταση πολέμου)
Father blaming fathers (Ο πατέρας κατηγορεί πατεράδες)
In this state of war (Σε αυτή την κατάσταση πολέμου)
Το τραγούδι εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο “Nation of Dogs“, το μόνο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2016.
«Η βιντεοσκόπηση είναι πολύ δύσκολη για μας», λέει ο κιθαρίστας Murad Yaymz, μιλώντας την ημέρα που κυκλοφόρησε το βίντεο και συμπληρώνει «δεν είχαμε καλή κάμερα ή σκηνοθέτες, κάναμε τα πάντα μόνοι μας».
Όταν αναζητούσαμε φωτογραφούς στη Βαγδάτη, κανένας (στο facebook) δεν μπορούσε να μας στείλει ή να απαντήσει, γιατί φοβόντουσαν. Κάναμε όμως ότι καλύτερο μπορούσαμε…».
«Όταν δεις το άλμπουμ, θα δεις ότι είμαστε ενάντια στην διαφθορά, στην κακή κυβέρνηση και είμαστε ενάντια στην θρησκευτική διαφθορά.
Δεν προσβάλλουμε τις θρησκείες (αλλά τη χρήση της θρησκείας), αφήνουν τους ανθρώπους να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον», σημειώνει ο Yaymz.
Η metal μέσα στο χάος
Το Ιράκ από το 2003 που εισέβαλαν τα αμερικάνικα στρατεύματα, αντιμετωπίζει μια σειρά συγκρούσεων.
Εμφύλιος, άνοδος της Ισλαμικής ομαδάς, βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, απαγωγές, δολοφονίες και στρατικωποίηση των δρόμων.
Όλα αυτά αποτέλουν μια συνηθισμένη καθημερινότητα στο Ιράκ, μαζί με την άνοδο των θρησκευτικών ομάδων και των πολιτοφυλακών που επιβάλλουν συντηρητικές κοινωνικές τάσεις.
Μέσα σε όλες αυτές τις καταστάσεις η ανάπτυξη της metal, δεν ήταν ποτέ μια εύκολη υπόθεση.
Ειδικά στο Kirkuk που πάσχει από έντονες εντάσεις μεταξύ Turkmens*, Αραβών και Κούρδων και είναι επί μονίμου βάσεως μια αμφισβητούμενη πόλη.
Η σύνθεση των μέλων των Dark Phantom αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό.
Ο τραγουδιστής Mir είναι Κούρδος, ο ντράμερ Mahmood Qasim είναι Άραβας, ο μπασίστας Sermet Jalal, ο Murad Yaymz και ο δεύτερος κιθαρίστας Rebeen Hashim είναι Turkmens.
«Ξέρετε υπάρχει ένταση μεταξύ μας, αλλά αισθανόμαστε αδελφια, και δεν μας νοιάζει», λέει ο Murad. «Στο στούντιο μιλάμε μια διαφορετική γλώσσα κάθε λεπτό».
Μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη, ότι η μουσική έχει την ικανότητα να ενώνει, πέρα από κοινωνικά, πολιτικά, ή/και θρησκευτικά κατεστημένα.
Dark Phantom
Οι Dark Phantom, ξεκίνησαν το 2009 στο Kirkuk.
Στόχος τους ήταν να προσεγγίζουν τη δυτική μουσική και να μεταδώσουν σε όλο τον κόσμο τις άσχημες συνθήκες που βιώνει το Ιράκ.
Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ήλπιζαν, εξαιτίας των συνεχόμενων πολεμικών συγκρούσεων στο Ιράκ κι έτσι έμειναν στάσιμοι για μεγάλο διάστημα, προκειμένου να παραμείνουν ασφαλείς.
Αν και έχουν δεχτεί επικρίσεις τόσο από τον metal κόσμο, όσο κι από το περιβάλλον τους, εκείνοι συνεχίζουν, έστω και με ελάχιστα μέσα, να δημιουργούν μουσική.
Άλλωστε η μουσική δεν έχει όρια και εμπόδια…
*Turkmens: Είναι τα μέλη μιας ομάδας τουρκικών λαών που κατοικούν στην περιοχή ανατολικά της Κασπίας Θάλασσας και νότια της θάλασσας Aral, που περιλαμβάνει τώρα το Τουρκμενιστάν και τμήματα του Ιράν και του Αφγανιστάν.
Με πληροφορίες από: Middle East Eye