Η δουλειά ενός γραφίστα είναι πρωτίστως να αντιληφθεί το είδος της μουσικής που παίζει ένα συγκρότημα.
Κατόπιν να βάλει αρκετή φαντασία και στο τέλος να πείσει το συγκρότημα για το λογότυπο του.
Φυσικά, θα πρέπει και η μπάντα να έχει τη διάθεση να ακούσει, γιατί εντάξει δεν φταίνε πάντα οι γραφίστες!
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ακόμα και το πιο καλό λογότυπο μπορεί να βοηθήσει τη μπάντα να κρύψει η μετριότητα της μουσικής της.
Σίγουρα πάντως, είναι κρίμα αξιόλογα συγκροτήματα να μένουν στην ιστορία εξαιτίας των κακών τους λογότυπων.
Ας δούμε το τρίτο και τελευταίο μέρος των «κακών» – περίεργων λογότυπων…
Sushi Roll
Το συγκρότημα με το «S» σαν κεραυνό στο λογότυπό του, έχασε την ευκαιρία να είναι το σήμα τους πιο αξιόλογο και από το όνομά τους.
WHAM!
Οκ, δεν έχουν καμιά σχέση με ροκ οι Wham, πέρα μιας κάποιας νοσταλγίας για τα ‘80s.
Αλλά το λόγκο τους είναι τόσο παρωχημένο, που σχέδια σε κάποια σπηλιά φτιαγμένα από ένα Νεάντερνταλ φαίνονται πιο μοντέρνα.
The Knack
Σίγουρα δεν πονά στα μάτια αυτό το λογότυπο!
Το λογοτυπό τους θα μπορούσε να τους δώσει μια ευκαιρία για να μείνουν στην ιστορία, αλλά…
…Έμειναν με το “My Sharona” και μόνο!
A-ha
Το συμπαθέστατο pop-rock συγκρότημα από την Νορβηγία, δεν αφιέρωσε ανάλογη έμπνευση στη δημιουργία του λογότυπού τους, με αυτή στην σύνθεση τραγουδιών.
Η επιστημονική κοινότητα ακόμα και σήμερα αγνοεί ποιες άγνωστες δυνάμεις οδήγησαν τον γραφίστα να συνδυάσει την italic και roman γραμματοσειρά και μάλιστα σε μόλις 3 γράμματα.