Οι μύθοι είναι ταυτισμένοι με τον ανθρώπινο πολιτισμό και πάντα μπερδεύονται με την ίδια την ιστορία.
Ίσως η ανάγκη του ανθρώπου να αποφύγει την πραγματικότητα, τον ώθησε στην δημιουργία τους.
Ακόμα και να αποτρέψει άλλους από κάποιες πράξεις.
Ωστόσο, σήμερα υπάρχουν οι αστικοί μύθοι, οποίοι έχουν λιγότερο εκπαιδευτικό ρόλο και πολύ περισσότερο… κωμικό.
Ίσως όχι τόσο για κάποιο θύμα μιας πλάκας.
Ένας τέτοιος αστικός μύθος ήταν και αφορμή να γραφτεί και ένα τραγούδι των New Zero God.
«Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 η οικογένειά μου μετακόμισε και με έστειλαν σε ένα καινούργιο σχολείο όπου και τελείωσα το Λύκειο».
Ξεκινάει την διήγηση ο Μιχάλης Πουγούνας, φωνή και ψυχή του συγκροτήματος.
«Η περιοχή όπου βρίσκεται το σχολείο ονομάζεται Κοψαχείλα και είναι στα σύνορα Αγίου Δημητρίου και Παλαιού Φαλήρου.
Δίπλα από τα νεκροταφεία Καλλιθέας, Νέας Σμύρνης και Παλαιού Φαλήρου.
Όπως συνήθως γίνεται, οι περιοχές γύρω από τα νεκροταφεία είναι γεμάτες από μακάβριες ιστορίες οι οποίες παραλλάσσονται και πολλαπλασιάζονται ανάλογα με το ακροατήριο».
Προλογίζει την ιστορία του τραγουδιού.
«Η μία ιστορία είναι με τον εύζωνα που έβαλε στοίχημα να περάσει την νύχτα του ξαπλωμένος πάνω σε ένα μνήμα και όταν πήγε να σηκωθεί κάτι τον τραβούσε πίσω.
Eκείνος τρόμαξε και έπαθε ανακοπή χωρίς να καταλάβει ότι με το μαχαίρι του είχε καρφώσει στο μνήμα την φουστανέλα του».
Αναφέρει ως ένα παράδειγμα αστικού μύθου/ιστορίας για το συγκεκριμένο νεκροταφείο.
Δεν ήταν όμως αυτή η ιστορία που τον ενέπνευσε για τη δημιουργία του τραγουδιού.
Και συνεχίζει: «Εκείνη την εποχή ταλαιπωρούσα τους φίλους μου με διάφορες φάρσες.
Έτσι, με δύο συμμαθητές μου βαλθήκαμε να στήσουμε μια πλάκα στον κολλητό μου, τον Τάσο, ο οποίος ήταν τότε ο μπασίστας των Flowers of Romance (το πρώτο συγκρότημα του τραγουδιστή σ.τ.σ.).
Έπρεπε να τον φέρω στο σπίτι του ενός συμμαθητή, του Δημήτρη, όπου και θα τον τρομάζαμε...
Έδωσα ραντεβού στον Τάσο να συναντηθούμε στις 12 το βράδυ σε κάποιο σημείο για να τον φέρω στο σπίτι του Δημήτρη επειδή δεν γνώριζε την περιοχή».
Μια δόση θεατρικότητας είναι πάντα απαραίτητη.
«Όταν συναντηθήκαμε, φρόντισα να φαίνομαι ανήσυχος και όταν με ρώτησε τι συμβαίνει, του είπα πως γίνονται μυστήρια πράγματα και πως όλη η γειτονιά είναι αναστατωμένη.
Επειδή είχαμε ένα δεκάλεπτο ποδαρόδρομο μέχρι να φτάσουμε, είχα βάλει στο μυαλό μου δύο-τρείς τρομακτικές ιστορίες από αυτές που κυκλοφορούσαν στην περιοχή ώστε να τον προετοιμάσω ψυχολογικά για την φάρσα».
«Την μία από αυτές τις ιστορίες λοιπόν, την έκανα τραγούδι των New Zero God με τίτλο Angeline και το συμπεριλάβαμε στο άλμπουμ MMXIII το 2013».
Η ιστορία
«Ένας νεαρός, (τον οποίον ονόμασα Johnny στο τραγούδι), οδηγεί κάποια βροχερή νύχτα την μηχανή του όταν στον δρόμο του κάνει ωτοστόπ μια κοπέλα, (την οποία ονόμασα Angeline).
Οι δυο τους περνούν όλο το υπόλοιπο βράδυ πίνοντας και διασκεδάζοντας και ο νεαρός καταλαβαίνοντας πως εκείνη κρυώνει, της φοράει το μπουφάν του.
Έχει αρχίσει να την ερωτεύεται…
Καθώς πλησιάζει η αυγή, η Angeline του λέει πως πρέπει να φύγει κι εκείνος την αφήνει έξω από το σπίτι της…
Το επόμενο πρωί ο νεαρός συνειδητοποιεί ότι ξέχασε να πάρει πίσω το μπουφάν του και πηγαίνει να το ζητήσει.
Η γυναίκα που του ανοίγει την πόρτα όμως του λέει ότι η κοπέλα αυτή σκοτώθηκε πριν ένα χρόνο σε ένα τροχαίο ατύχημα.
Ο Johnny τρέχει στο νεκροταφείο και βρίσκει το μπουφάν του ζεστό ακόμα πάνω στον παγωμένο τάφο της…», και κάπως έτσι καταφέρνει με αυτήν την διήγηση, να κάνει τις τρίχες του σβέρκου μας να μετρηθούν μόνες τους (876, την ώρα της συγγραφής του άρθρου).
«Η ιστορία συντέλεσε αρκετά στην φάρσα που κάναμε στον Τάσο και σαν story μου φαινόταν πάντα γοητευτική…».
Σε ‘μας και τρομακτική… αλλά συνεχίζει ο δημιουργός του τραγουδιού:
«Ο αστικός μύθος λέει πως το αγόρι που είχε αυτή την εμπειρία τρελάθηκε μετά από αυτό αλλά δεν ήθελα να προσθέσω μια τόσο απογοητευτική κατάληξη στο τραγούδι.
Προτίμησα να το αφήσω να αιωρείται σαν ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, σαν ένα φλερτάρισμα με τον θάνατο ή ότι άλλη εκδοχή μπορεί να βρει κάποιος…», σίγουρα είναι πιο ωραία αυτή η εκδοχή.
«Όπως και να έχει, σήμερα, το Angeline είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια αυτού του άλμπουμ ενώ εγώ κατάφερα με αυτόν τον τρόπο να κρατήσω σαν σημείωση, εκείνη την βραδιά που έκανα πλάκα σε έναν φίλο μου…», καταλήγει.
Η φάρσα
Πέραν της ιστορίας που μας διηγείται το τραγούδι, υπάρχει και η συνέχεια της πλάκας.
Υπήρχε και τρίτος στην παρέα, o οποίος λεγόταν Λάκης. Ο βασικός εμπνευστής μαζί με κάποιους … συνένοχους στην πλάκα, τον είχαν ντύσει με χαρτί υγείας σαν μούμια.
Όταν έφτασαν στο σπίτι, ο … μουμιοποιημένος Λάκης, είχε κρυφτεί. Ο στόχος ήταν να εμφανιστεί, μόλις ο Μιχάλης θα ερχόταν μαζί με τον Δημήτρη.
Και για να ξεκινήσει η πλάκα, έπρεπε να ακουστεί η λέξη «σκατά».
Όταν έγινε η εμφάνιση του τυλιγμένου με χαρτί υγείας Λάκη, οι δύο συνένοχοι της φάρσας, ο Μιχάλης και ο Δημήτρης, άρχισαν να φωνάζουν με περίσσιο θεατρινισμό το πρώτο γράμμα της αλφαβήτου «ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ».
Τότε γυρνώντας και κοιτάζοντας το θύμα, τον Τάσο, ο Μιχάλης εκτός του ότι διαπίστωσε πως ξέρει και αυτός καλά το βασικό αυτό φωνήεν, καθώς τσίριζε και εκείνος, είδε όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του να έχουν παραμορφωθεί.
Όμως ήταν η πρώτη και μόνη φορά, όπως διαπίστωσε, που είδε μαλλιά ανθρώπου να σηκώνονται μόνα τους.
Αυτήν ιστορία μπορεί ο καθένας να την θυμάται κάθε φορά που ακούει το τραγούδι Angeline των New Zero God, είτε στα αρκετά και τακτικά live τους είτε, στο σπίτι του.
Αν και θα προτείναμε να μην το ακούστε μόνοι στο σπίτι!