It was about a year ago when we had the pleasure of seeing Minsk for the first time play a live show in Athens.
A band from Peoria, Illinois that since 2002 when they were founded, have given us magical melodic moments “moving” around atmospheric/post metal sounds with a bit of sludge.
They are self-described as “psychedelic metal”.
Since that night of October 2018 in Kyttaro I wanted to approach and talk to them in order to gain more insight into the world of Minsk.
I contacted them and their guitarist Christopher D Bennett responded immediately.
1. The band’s name was initially inspired by the Belarusian city of Minsk, with it being rebuilt from the ashes many times. You once said that the concepts of strength, endurance, rebirth all hold specific importance to you in more ways than just a musical perspective. Was there ever a time when the band felt being on the verge of quitting thus embracing those ideals and come back even stronger?
Though we have weathered a handful of storms over the years of existence of Minsk, I can’t say that we have ever been on the verge of quitting.
Undoubtedly, we have gone through several periods where changes needed to be made in order to move forward in the most free and creative way.
Perhaps the most notable example would be the years between “With Echoes in the Movement of Stone” and “The Crash And The Draw”.
In 2010, we recognized the necessity of making changes in the lineup and in the way we operated.
Though unsure of our path at the time, we trusted that if we focused our energy and attention on moving forward in the most productive ways, our patience would be rewarded.
So in the years between the two aforementioned albums, we were fortunate to bring new blood into the Minsk family, and then proceed to make a new record, with no pressure or expectations, but to take as much time as was required to something we loved.
We certainly trusted that we would make changes which would lead to a stronger band, and every time we are allowed the pleasure to play for people, our dedication to stay on the path is galvanized.
2. Is there a particular song or album that you consider to be the inspiration that sparked the flame for you to go on and make your own music as a full-time band?
The list all of the sources of inspiration is endless, and that stream is ever-flowing.
For me personally; I will never forget the moment at a middle-school dance when I heard Led Zeppelin’s “Black Dog” played loudly on large speakers.
I had heard many wonderful guitar moments at that point, but in that moment, I knew that I must pursue the spirit and the sound that combined to make a guitar sound like THAT!
I, of course, had no clue how to make a guitar sound so gigantic, and I didn’t even play guitar yet, but that moment is iconic in my life.
The constant pursuit for music that made me feel empowered, transported, and validated; advanced quicker and quicker as the desire to hear more and more intensified.
So many albums have inspired us to make our own noise and the list evolves daily.
To name a few…
- His Hero Is Gone – Fifteen Counts Of Arson
- Fugazi – In On The Kill Taker
- Threadbare – Feeling Older Faster
- Sepultura – Arise
- Neurosis – Through Silver In Blood
- Dead Can Dance – Spiritchaser
- Swans – Filth
- Godflesh – Selfless
- Neil Young – On The Beach
- Dead And Gone – God Loves Everyone But You
- Catharsis – Samsara
3. What do you consider to be your best and worst moments so far? In terms of albums, in terms of live shows or in terms of a period for your band.
Although we make a concerted effort to not separate our experiences in a polarized sense, we can point to moments that have stood out as exceptional.
Every time we are able to release new music into the world, we feel a sense of celebration.
Such a feeling only intensifies as time goes on.
The present incarnation of Minsk is the best it has been, if for no other reason that we are here now, and feel unbelievably fortunate to be able to create and travel as a result of that creation.
Any time anyone makes the effort to come experience us playing our songs, we recognize how important that effort is.
There are unending distractions in these days, so to witness others spending their valuable time with us is so incredibly enriching.
Several specific shows over the years come to mind as being very special:
- 25 October 2018 Athens Greece-It was a dream come true to play in Greece, and the show attendees were some of the most passionate and welcoming we have ever met. We will forever discuss how much this show meant to us. Mind-blowing.
- 04 November 2007 Chicago Illinois-We opened for Neurosis, at their first show in Chicago in many years. I remember being a nervous wreck at the thought of sharing the stage with such giants, but after seeing US Christmas play first, and making quick friends, we knew it would be a night for the ages.
- 09 April 2015-Roadburn Festival Tilburg Netherlands– Our first show after releasing “The Crash And The Draw”. On our flight from the US; cymbals, pedalboards, and records were lost. Our tour mates Floor were prepared to let us use their gear, but miraculously, our stuff arrived about 20 minutes before our set time, and we threw ourselves right into the fire to a very full and beautiful room of people.
- 07 March 2003-East Peoria IL -Our very first show. The first statement we would make to the world. It was loud, foreign, and invigorating.
- 03 November 2009 Moscow Russia –Our first time playing in Russia. I could have never imagined such a thing in my future growing up as a kid in the US in the 80’s. We endured an insane overnight drive with a broken van to make it to Berlin in time to fly to Moscow. We had just enough time to walk around the city for a bit, then play a show to an incredibly passionate crowd, and then wake up early the next day to fly back to Berlin. It feels like it was a dream now that I look back upon it. We are always looking forward to what unreal experiences lie around the corner.
4. On a previous interview, referring to your latest album, you said that “the songs themselves were dialed in in a way that has never been there before. We had demo’d all of the songs beforehand”. Have you ever written album material just by getting in the studio and start jamming all together and let the music and the song (kind of) create itself through you as it goes?
We always aim to have a healthy balance between the fully formed songs and those left open to the will of the creation when we are preparing to record an album.
Our goal is to always trust the muse, and to tap into the sacred vein of music which exists eternally, and to hope to catch pieces of it, and give it our own breath of life.
Our songs do come from some other raw place, and not necessarily from us.
This process is something that we can recognize, yet it is impossible to fully articulate.
With the way we operate at the present time, with us living in separate cities, it is imperative for us to do many raw practice recordings, which turn into demos, and then into fully formed songs.
But many of those raw ideas come from those moments where something special arises from an unknown place.
It then becomes our passion to distill those raw ideas down into something larger than we could ever imagine on our own.
So yes, on every Minsk album, you will find songs and movements within songs which came from that divine spark in the moment.
5. Your latest album was 76 minutes in length. How difficult is it for you to choose which of the material will compose an album?
As we immerse ourselves in the process of writing an album, the whole begins to take shape fairly early on in the process. The choosing of the material doesn’t seem to be as difficult as the sequencing of the songs.
The dynamic arc of the album is of the utmost importance to us, so we take great care when thinking how the album ebbs and flows as a whole.
We take special care to pay attention, so that we know without question, when an album has all of the components that it requires.
“The Crash & The Draw” was 76 minutes, and that was exactly as it should have been.
With future albums we will know as the songs reveal themselves to us, when the body of songs is complete.
It truly boils down to how we want to convey the feeling of the concept of each record, so it matters not how many minutes it takes to do so.
6. Last October you have released “Bigod”, a split with Zatokrev. It seems that it was a connection between the two bands with good chemistry. Have you considered a collaboration with other bands for a full-length release in the future?
The idea to create the split LP with Zatokrev existed for a good number of years before the actual manifestation of the idea came into being.
We began playing shows with them dating back to 2009, and we have played shows with them every time we have been in Europe since then.
I remember the idea of the split LP coming up in some late night conversation after a show, and eventually the time was right for both bands to dedicate time to the project. Zatokrev truly are kindred spirits in many ways.
Both bands started around the same time, and have followed a similar musical path.
We admire them quite a lot, and it was an honor to not only share an album with them, but also share some collaborations on the record and in a live setting.
I can say that our days of collaborating with Zatokrev have only begun, with plans for more live actions being discussed.
We have been fortunate to share a couple of cover albums; one being our split 7” of Roky Erickson covers with the amazing Unearthly Trance, and an album of Hawkwind covers with Steve Von Till/ Harvestman and US Christmas.
Making those were an absolute honor and pleasure. We have considered and even discussed the idea of other collaborations with a few bands who we admire greatly.
We hope those ideas can come to fruition eventually.
7. Is the band ready for a new album release? How soon should we expect new material and what do you have in mind melodically about it (if you do)?
We are currently writing our new full length album. We have an outline of ideas which will form the backbone of a new record. It is always such an exciting time to see the raw ideas morph into songs.
I will say that a new Minsk record will probably be recorded in 2020. That would be the most specific I could be about a timeframe.
With our new songs, we all feel a pull toward concentrating on the space between dynamics being even more pronounced.
We would like it to be more pissed, yet at the same time, more loving than any other Minsk album.
Everything is still very formless, but I can actually picture the wide lens view of how a new album might present itself.
Perhaps more passages focused on trance, with synths taking the reins at times. We shall see.
8. Most of the times, some bands feel a kind of pressure from the fans not to experiment and evolve their music and, in a way, they don’t seem to embrace that evolution. Have you ever felt that kind of pressure in relation to any new album release?
The only pressure we feel is that which we place upon ourselves. The music must first move US, and if it does, then we feel confident in sharing it with others.
We all must follow our intuition, and try to channel the sounds we hear in our heads. If we pay attention to create within a heart-based consciousness, then we know that the results will be true.
To have ears ready to hear our sounds, is a blessing and a gift, so we hope to honor that by sticking to the ever-flowing spring that boils from with all of us.
9. You have visited Greece for the first time on October for a live show and the response was very enthusiastic. Which song would you dedicate to the Greek fans?
It was a dream come true to even be present in the beautiful city of Athens, and to be fortunate enough to play our songs in front of an outstanding group of humans was extraordinary.
We feel such a sense of love and respect for our Greek sisters and brothers. We are eagerly anticipating a return.
I would dedicate “Within And Without” to our friends in Greece.
Our world would be vastly different if not for the forebears from Greece who shaped our philosophical world in so many ways.
The Eleusinian Mysteries are an endlessly intriguing and inspiring part of Greek history, and we are constantly drawn to those legends.
“Within And Without” speaks about answering the call from within, and many of those who first gave their lives over to the pursuit of meaning, made that call from ancient Greece.
10. Finally, which of your songs do you consider to be the most accurate representation of your personalities?
Well, as there is a large part of everyone of us in all songs, naming specific songs becomes a futile pursuit.
But, with that said, it can be an enjoyable thought experiment to look at a song from each of our albums that perhaps can represent all of the elements we strive to touch on in Minsk songs.
So I would name “Invoke Revive”, “To The Initiate”, “The Shore Of Transcendence”, “The Orphans Of Piety”, and “Holy Flower Of The North Star” as songs that carry many of the things we desire to hear within our songs.
The beautiful, and the ugly.
Light and dark.
Joy and sorrow.
Our personalities are intertwined with all of these dichotomies, and our music should always be a reflection of this.
Thank you so much for your interest and for the interview!!!
In conclusion, I would like to emphasize that there are few artists that I would describe as unobtrusive and accessible.
Minsk certainly proved to me that they easily fit in this category.
We are looking forward to their next melodic creations …
Συζητώντας με τον Christopher Bennett των Minsk
Πριν από σχεδόν ένα χρόνο απολαύσαμε για πρώτη φορά ζωντανά στην Αθήνα τους Minsk.
Ένα συγκρότημα από το Peoria, Illinois που από το 2002 μας χαρίζει μαγικές μελωδίες κινούμενες στο χώρο του atmospheric/post metal με ολίγον από sludge.
Οι ίδιοι έχουν αυτο-χαρακτηριστεί ως “psychedelic metal”.
Από εκείνη τη βραδιά του Οκτωβρίου του 2018 στο Κύτταρο ήθελα να τους προσεγγίσω για να μπω στον κόσμο των Minsk.
Επικοινώνησα μαζί τους και ο κιθαρίστας τους Christopher D Bennett ανταποκρίθηκε αμέσως.
1. Το όνομα της μπάντας ήταν αρχικά εμπνευσμένο από την πόλη Μινσκ της Λευκορωσίας, που ξαναχτίστηκε από τις στάχτες της πολλές φορές. Είπατε κάποτε ότι οι έννοιες της δύναμης, της αντοχής, της αναγέννησης έχουν όλες ιδιαίτερη σημασία για εσάς με τρόπο πέραν μιας μουσικής προοπτικής. Υπήρξε ποτέ εποχή που η μπάντα αισθάνθηκε ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της παραίτησης, ώστε με αυτά τα ιδανικά να επιστρέψει δυνατότερη;
Αν και έχουμε αντέξει «καταιγίδες» μέσα στα χρόνια ύπαρξης των Minsk, δε θα έλεγα πως έχουμε φτάσει ποτέ στα πρόθυρα παραίτησης.
Αναμφίβολα, περάσαμε αρκετές περιόδους όπου χρειάζονταν κάποιες αλλαγές ώστε να προχωρήσουμε με τον πιο ελεύθερο και δημιουργικό δυνατό τρόπο.
Ίσως το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα θα ήταν τα χρόνια μεταξύ των “With Echoes in the Movement of Stone” και “The Crash And The Draw“.
Το 2010, αναγνωρίσαμε την αναγκαιότητα αλλαγών στη σύνθεση και τον τρόπο που λειτουργούσαμε.
Αν και δεν ήμασταν σίγουροι για την πορεία μας εκείνη την εποχή, εμπιστευόμασταν ότι εάν εστιάζαμε την ενέργεια και την προσοχή μας στην πρόοδο με τους πιο παραγωγικούς τρόπους, η υπομονή μας θα επιβραβευόταν.
Έτσι στα χρόνια μεταξύ των δύο προαναφερθέντων άλμπουμ, είχαμε την τύχη να εισάγουμε νέο αίμα στην οικογένεια των Minsk, και στη συνέχεια να προχωρήσουμε σε ένα νέο δίσκο, χωρίς πίεση ή προσδοκίες, αλλά να πάρουμε όσο χρόνο απαιτείτο για κάτι που αγαπήσαμε.
Σίγουρα πιστεύαμε πως θα κάναμε αλλαγές που θα οδηγούσαν σε ένα ισχυρότερο συγκρότημα, και κάθε φορά που μας δίνεται η χαρά να παίζουμε ζωντανά για το κοινό, η αφοσίωσή μας να παραμείνουμε στο μονοπάτι μας δυναμώνει.
2. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι ή δίσκος που θεωρείτε πως ήταν η έμπνευση που άναψε τη σπίθα για να ξεκινήσετε να γράφετε τη δική σας μουσική ως συγκρότημα;
Η λίστα όλων των πηγών έμπνευσης είναι ατελείωτη, και αυτή η ροή είναι ασταμάτητη.
Για εμένα προσωπικά, δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή σε ένα χορό του Γυμνασίου όταν άκουσα το “Black Dog” των Led Zeppelin να παίζει δυνατά σε μεγάλα ηχεία.
Είχα ακούσει πολλές όμορφες κιθαριστικές στιγμές μέχρι τότε, όμως εκείνη τη στιγμή, ήξερα ότι πρέπει να κυνηγήσω το «πνεύμα» και τον ήχο που συνδυάζονταν για να φτιαχτεί ένας ΤΕΤΟΙΟΣ ήχος!
Φυσικά δεν είχα ιδέα πώς να κάνω την κιθάρα να ακουστεί τόσο γιγάντια, συν ότι δεν έπαιζα καν κιθάρα ακόμη, όμως αυτή η στιγμή είναι σημαντική στη ζωή μου.
Η συνεχής αναζήτηση μουσικής που με έκανε να νιώθω ενισχυμένος, να «ταξιδεύω» και αναγνωρισμένος, προχώρησε όλο και πιο γρήγορα καθώς η επιθυμία να ακούω πιο πολλή έγινε εντονότερη.
Τόσα πολλά άλμπουμ μας έχουν δώσει έμπνευση να φτιάξουμε το δικό μας «θόρυβο» και η λίστα εξελίσσεται καθημερινά.
Για να αναφέρω μερικά..
- His Hero Is Gone – Fifteen Counts Of Arson
- Fugazi – In On The Kill Taker
- Threadbare – Feeling Older Faster
- Sepultura – Arise
- Neurosis – Through Silver In Blood
- Dead Can Dance – Spiritchaser
- Swans – Filth
- Godflesh – Selfless
- Neil Young – On The Beach
- Dead And Gone – God Loves Everyone But You
- Catharsis – Samsara
3. Ποιες θεωρείτε πως είναι οι καλύτερες και οι χειρότερες στιγμές σας μέχρι τώρα; Από πλευράς δίσκων, από πλευράς ζωντανών εμφανίσεων ή από πλευράς κάποιας περιόδου του συγκροτήματος.
Παρότι κάνουμε μια συντονισμένη προσπάθεια να μη διαχωρίσουμε τις εμπειρίες μας σε μια πολωμένη έννοια, μπορούμε να επισημάνουμε στιγμές που έχουν ξεχωρίσει για εμάς ως εξαιρετικές.
Κάθε φορά που είμαστε σε θέση να κυκλοφορήσουμε νέα μουσική στον κόσμο, έχουμε μια αίσθηση εορτασμού.
Ένα τέτοιο συναίσθημα, μόνο εντείνεται με την πάροδο του χρόνου.
Η τωρινή ενσάρκωση των Minsk είναι η καλύτερη που έχει υπάρξει, αν για κανένα άλλο λόγο που είμαστε εδώ τώρα, και αισθανόμαστε απίστευτα τυχεροί που μπορούμε να δημιουργήσουμε και να ταξιδέψουμε ως αποτέλεσμα αυτής της δημιουργίας.
Κάθε φορά που κάποιος μπαίνει στον κόπο να έρθει να βιώσει να παίζουμε τα τραγούδια μας ζωντανά, αναγνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι αυτή η προσπάθεια.
Υπάρχουν ασταμάτητοι περισπασμοί στις μέρες μας, συνεπώς το να βλέπουμε πως κάποιοι ξοδεύουν τον πολύτιμο χρόνο τους μαζί μας είναι απίστευτα συναισθηματικά εμπλουτιστικό.
Κάποιες συγκεκριμένες εμφανίσεις μέσα στα χρόνια έρχονται στο μυαλό ως πολύ ιδιαίτερες:
- 25 Οκτωβρίου 2018, Αθήνα, Ελλάδα – Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα να παίξουμε στην Ελλάδα, και το κοινό που ήρθε ήταν από τα πιο παθιασμένα και φιλόξενα που έχουμε γνωρίσει ποτέ. Θα συζητάμε για πάντα τι σήμαινε για εμάς αυτή η εμφάνιση. Μας πήρε τα μυαλά.
- 4 Νοεμβρίου 2007, Chicago, Illinois – Ανοίξαμε τη συναυλία για τους Neurosis, στην πρώτη τους εμφάνιση στο Chicago μετά από πολλά χρόνια. Θυμάμαι να είμαι πολύ νευρικός με τη σκέψη να μοιράζομαι τη σκηνή με τέτοιους «γίγαντες», όμως αφού είδαμε πρώτα την αμερικάνικη Χριστουγεννιάτικη παράσταση και κάναμε γρήγορα φίλους, ξέραμε πως θα ήταν μια νύχτα που θα μείνει.
- 9 Απριλίου 2015, Roadburn Festival, Tilburg, Ολλανδία – Η πρώτη μας εμφάνιση μετά την κυκλοφορία του “The Crash And The Draw”. Στην πτήση μας από τις ΗΠΑ, τα κύμβαλα, οι πεταλιέρες και οι δίσκοι χάθηκαν. Οι συνταξιδιώτες μας στην περιοδεία, οι Floor, ήταν έτοιμοι να μας αφήσουν να χρησιμοποιήσουμε τον εξοπλισμό τους, όμως εκ θαύματος, τα πράγματά μας έφτασαν περίπου 20 λεπτά πριν την καθορισμένη ώρα να παίξουμε, και πέσαμε κατευθείαν «στη φωτιά» σε ένα πανέμορφο και γεμάτο με ανθρώπους χώρο.
- 7 Μαρτίου 2003, East Peoria, Illinois – Η πρώτη μας ζωντανή εμφάνιση. Η πρώτη δήλωση που θα κάναμε στον κόσμο. Ήταν δυνατή, ξένη και αναζωογονητική.
- 3 Νοεμβρίου 2009, Μόσχα, Ρωσία – Η πρώτη μας εμφάνιση στη Ρωσία. Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ κάτι τέτοιο για το μέλλον μου μεγαλώνοντας, ως ένα παιδί στη δεκαετία του ’80 στις ΗΠΑ. Αντέξαμε ένα τρελό ταξίδι οδηγώντας όλη νύχτα με ένα σπασμένο φορτηγάκι για να φτάσουμε στο Βερολίνο εγκαίρως ώστε να πετάξουμε για τη Μόσχα.Είχαμε τόσο χρόνο όσο για να περπατήσουμε για λίγο τριγύρω στην πόλη, στη συνέχεια να παίξουμε μπροστά σε ένα απίστευτα παθιασμένο πλήθος, και μετά να ξυπνήσουμε νωρίς την επόμενη ημέρα για να πετάξουμε πίσω στο Βερολίνο. Κοιτάζοντας πίσω, αισθάνομαι σαν να ήταν ένα όνειρο. Πάντα προσβλέπουμε σε ό,τι εξωπραγματικές εμπειρίες βρίσκονται στη γωνία.
Πάντα προσβλέπουμε σε ό,τι εξωπραγματικές εμπειρίες βρίσκονται στη γωνία.
4. Σε προηγούμενη συνέντευξη, σχετικά με το τελευταίο σας άλμπουμ, είχατε πει πως «τα τραγούδια μπήκαν στη σειρά με ένα τρόπο που δεν έχει γίνει ξανά. Είχαμε προ-ηχογραφήσει όλα τα τραγούδια από πριν». Έχετε γράψει ποτέ υλικό απλά μπαίνοντας στο στούντιο, ξεκινώντας να παίζετε όλοι μαζί και αφήνοντας τη μουσική και το τραγούδι (ουσιαστικά να) δημιουργηθεί από μόνο του με τη ροή;
Πάντα στοχεύουμε να έχουμε μια υγιή ισορροπία ανάμεσα στα ολοκληρωμένα τραγούδια και σε αυτά που κρατάμε διαθέσιμα στη βούληση της δημιουργίας όταν ετοιμαζόμαστε να ηχογραφήσουμε ένα νέο άλμπουμ.
Ο σκοπός μας είναι να εμπιστευόμαστε τη «μούσα», και να αξιοποιήσουμε την «ιερή φλέβα» της μουσικής που υπάρχει αιώνια, να ελπίζουμε να πιάσουμε κάποια κομμάτια της και να της δώσουμε τη δική μας πνοή ζωής.
Τα τραγούδια μας προέρχονται από κάποιο άλλο ακατέργαστο μέρος, και όχι απαραίτητα από εμάς.
Αυτή η διαδικασία είναι κάτι που μπορούμε να αναγνωρίσουμε, όμως είναι αδύνατο να περιγράψουμε πλήρως με λόγια.
Με τον τρόπο που λειτουργούμε επί του παρόντος, μιας και ζούμε σε ξεχωριστές πόλεις, είναι επιτακτική ανάγκη να κάνουμε πολλές πρώτες ηχογραφήσεις, οι οποίες μετατρέπονται σε demos και στη συνέχεια σε πλήρως διαμορφωμένα τραγούδια.
Όμως πολλές από αυτές τις πρώτες ιδέες προέρχονται από αυτές τις στιγμές όπου κάτι ξεχωριστό ξυπνά από ένα άγνωστο μέρος.
Τότε μετατρέπεται στο πάθος μας να αποστάξουμε αυτές τις ωμές ιδέες σε κάτι μεγαλύτερο από αυτό που θα μπορούσαμε να φανταστούμε από μόνοι μας.
Συνεπώς, ναι, σε κάθε άλμπουμ των Minsk, θα βρείτε τραγούδια και στιγμές ή κινήσεις μέσα στα τραγούδια που προήλθαν από αυτή τη «θεία» σπίθα της στιγμής.
5. Το τελευταίο σας άλμπουμ είχε διάρκεια 76 λεπτά. Πόσο δύσκολο είναι για εσάς να διαλέξετε το υλικό το οποίο τελικά θα συνθέσει ένα άλμπουμ;
Καθώς βυθίζουμε τους εαυτούς μας στη διαδικασία της σύνθεσης ενός άλμπουμ, το σύνολο αρχίζει να διαμορφώνεται αρκετά νωρίς στη διαδικασία.
Η επιλογή του υλικού δε μοιάζει τόσο δύσκολη όσο η ακολουθία των τραγουδιών.
Η δυναμική καμπύλη του άλμπουμ είναι υψίστης σημασίας για εμάς, γι’αυτό δίνουμε μεγάλη προσοχή όταν σκεφτόμαστε πώς το άλμπουμ φτάνει και ρέει στο σύνολό του.
Δίνουμε ιδιαίτερη επιμέλεια για να συγκεντρωθούμε, ώστε να γνωρίζουμε πέραν αμφιβολίας, όταν ένα άλμπουμ έχει όλα τα συστατικά που απαιτούνται.
Το “The Crash & The Draw” ήταν 76 λεπτά, και αυτό ήταν ακριβώς όπως θα έπρεπε να ήταν.
Σε μελλοντικά άλμπουμ θα γνωρίζουμε καθώς τα τραγούδια αποκαλύπτονται σε εμάς, όταν το σώμα των τραγουδιών ολοκληρώνεται.
Πραγματικά καταλήγει στο πώς θέλουμε να μεταφέρουμε την αίσθηση της έννοιας του κάθε δίσκου, ώστε να μην έχει σημασία πόσα λεπτά χρειάστηκαν για να συμβεί.
6. Τον περασμένο Οκτώβριο κυκλοφορήσατε το “Bigod”, ένα split LP με τους Zatokrev. Φαίνεται πως υπήρξε μια σύνδεση μεταξύ των 2 συγκροτημάτων με καλή χημεία. Έχετε σκεφτεί κάποια συνεργασία με άλλα συγκροτήματα για μια full–length κυκλοφορία στο μέλλον;
Η ιδέα της δημιουργίας του split LP με τους Zatokrev υπήρχε για αρκετά χρόνια πριν εμφανιστεί η πραγματική εκδήλωση της ιδέας.
Ξεκινήσαμε να κάνουμε κάποιες εμφανίσεις μαζί τους που χρονολογούνται από το 2009 και έχουμε παίξει μαζί όσες φορές έχουμε βρεθεί στην Ευρώπη από τότε.
Θυμάμαι την ιδέα του split LP να εμφανίζεται σε κάποια μεταμεσονύχτια συζήτηση μετά από μια συναυλία, και τελικά το χρονικό σημείο ήταν το σωστό και για τις 2 μπάντες να αφιερώσουν χρόνο στο project.
Οι Zatokrev είναι πράγματι «αδερφές ψυχές» με πολλούς τρόπους. Και οι 2 μπάντες ξεκίνησαν την ίδια εποχή ακολούθησαν παρόμοια μουσική διαδρομή.
Τους θαυμάζουμε πολύ, και ήταν τιμή μας, να δημιουργήσουμε ένα άλμπουμ μαζί, αλλά και να ερμηνεύσουμε κάποια από αυτά τα τραγούδια στη σκηνή.
Μπορώ να πω πως είναι μόνο η αρχή των ημερών συνεργασίας μας με τους Zatokrev, με σχέδια για περισσότερες ζωντανές «δράσεις» υπό συζήτηση.
Είχαμε την τύχη να μοιραστούμε κάποια άλμπουμ με διασκευές.
Το ένα είναι το split 7’’ μας με διασκευές του Roky Erickson με τους εκπληκτικούς Unearthly Trance, και ένα άλμπουμ με διασκευές των Hawkwind με τους Harvestman του Steve Von Till και τους US Christmas. Ήταν μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση δημιουργώντας τα.
Έχουμε εξετάσει, ακόμη και συζητήσει την ιδέα άλλων συνεργασιών με κάποιες μπάντες που θαυμάζουμε πολύ.
Ελπίζουμε πως αυτές οι ιδέες θα μπορέσουν τελικά να αποδώσουν καρπούς.
7. Είναι έτοιμο το συγκρότημα για μια νέα κυκλοφορία; Πόσο σύντομα θα πρέπει να περιμένουμε νέο υλικό και τι έχετε στο μυαλό σας μελωδικά σχετικά με αυτό (εάν έχετε);
Αυτή την περίοδο γράφουμε το καινούριο μας άλμπουμ. Έχουμε μία σύνοψη ιδεών που θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά ενός νέου δίσκου.
Είναι πάντα τόσο συναρπαστικές οι στιγμές να βλέπεις τις ακατέργαστες ιδέες να διαμορφώνονται σε τραγούδια.
Θα πω ότι πιθανότατα ένας νέος δίσκος των Minsk θα ηχογραφηθεί μέσα στο 2020. Όσο πιο συγκεκριμένος θα μπορούσα να είμαι σχετικά με ένα χρονοδιάγραμμα.
Με τα νέα μας τραγούδια, όλοι αισθανόμαστε ένα κίνητρο να επικεντρωθούμε στο χώρο ανάμεσα σε ακόμη πιο έντονες δυναμικές.
Θα θέλαμε να είναι πιο αγριεμένο, αλλά ταυτόχρονα πιο στοργικό από κάθε άλλο άλμπουμ των Minsk.
Τα πάντα ακόμη είναι χωρίς μορφή, όμως μπορώ να φανταστώ την ευρεία εικόνα για το πώς μπορεί ένα νέο άλμπουμ να παρουσιαστεί.
Ίσως περισσότερα μουσικά περάσματα να επικεντρώνονται στην έκσταση, με τα synths να παίρνουν τα ηνία ανά διαστήματα.
Θα δούμε…
8. Πολλές φορές, κάποια συγκροτήματα νιώθουν κάποιου είδους πίεση από το κοινό ώστε να μην πειραματιστούν και να εξελίξουν τη μουσική τους και, κατά κάποιο τρόπο, μοιάζουν να μην ενστερνίζονται αυτή την εξέλιξη. Έχετε νιώσει ποτέ αυτού του είδους την πίεση σχετικά με κάποια νέα κυκλοφορία;
Η μόνη πίεση που νιώθουμε είναι αυτή που βάζουμε στους εαυτούς μας.
Η μουσική πρέπει πρώτα να κινήσει ΕΜΑΣ, και αν συμβαίνει αυτό, τότε νιώθουμε σιγουριά να τη μοιραζόμαστε με άλλους.
Πρέπει όλοι να ακολουθούμε τη διαίσθησή μας, και να προσπαθούμε να διοχετεύσουμε τους ήχους που ακούμε στο μυαλό μας.
Εάν δώσουμε προσοχή στη δημιουργία με συνείδηση που προέρχεται από την καρδιά μας, τότε ξέρουμε πως τα αποτελέσματα θα είναι αληθινά.
Το να υπάρχουν αυτιά έτοιμα να ακούσουν τους ήχους μας, είναι μια ευλογία και ένα δώρο, οπότε ελπίζουμε να τα τιμήσουμε εμμένοντας στην αστείρευτη πηγή που βράζει μέσα από όλους μας.
9. Τον Οκτώβρη του 2018 επισκεφθήκατε για πρώτη φορά την Ελλάδα για μια ζωντανή εμφάνιση και η ανταπόκριση ήταν πολύ ενθουσιώδης. Ποιο τραγούδι θα αφιερώνατε στο ελληνικό κοινό σας;
Ακόμη και το να βρεθούμε στην όμορφη πόλη της Αθήνας ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, και το να έχουμε την τύχη να παίξουμε τα τραγούδια μας μπροστά σε ένα εξαιρετικό πλήθος ανθρώπων ήταν εκπληκτικό.
Αισθανόμαστε τέτοια αίσθηση αγάπης και σεβασμού για τις Ελληνίδες αδελφές και τους Έλληνες αδελφούς μας. Προσδοκούμε με ανυπομονησία να επιστρέψουμε.
Θα αφιέρωνα το “Within And Without” στους φίλους μας στην Ελλάδα.
Ο κόσμος μας θα ήταν πολύ διαφορετικός αν δεν υπήρχαν οι πρόγονοί από την Ελλάδα που διαμόρφωσαν το φιλοσοφικό μας κόσμο με πολλούς τρόπους.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια είναι ένα ατελείωτα ενδιαφέρον και εμπνευσμένο κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας, και συνεχώς μας έλκουν αυτοί οι θρύλοι.
Το “Within And Without” μιλάει για την απάντηση στην εσωτερική επίκληση, και πολλοί από αυτούς που πρώτοι αφιέρωσαν τη ζωή τους στην αναζήτηση του νοήματος, ξεκίνησαν από την Αρχαία Ελλάδα.
10. Κλείνοντας, ποιο ή ποια από τα τραγούδια σας θεωρείτε πως αντιπροσωπεύει με μεγαλύτερη ακρίβεια τις προσωπικότητές σας;
Από τη στιγμή που υπάρχει μεγάλο μέρος όλων μας σε όλα τα τραγούδια, η αναφορά συγκεκριμένων τραγουδιών γίνεται μια μάταιη αναζήτηση.
Ωστόσο, μπορεί να είναι ένα ευχάριστο πείραμα σκέψης ώστε να δούμε ένα τραγούδι από κάθε άλμπουμ μας που ίσως να αντιπροσωπεύει όλα τα στοιχεία που προσπαθούμε να αγγίξουμε στα τραγούδια των Minsk.
Έτσι θα ανέφερα τα “Invoke Revive”, “To The Initiate”, “The Shore Of Transcendence”, “The Orphans Of Piety”, και “Holy Flower Of The North Star” ως τραγούδια που περιέχουν πολλά από τα πράγματα που θέλουμε να ακούμε μέσα στα τραγούδια μας.
Το όμορφο, και το άσχημο.
Φως και σκοτάδι.
Χαρά και θλίψη.
Οι προσωπικότητές μας είναι αλληλένδετες με όλες αυτές τις διχοτομήσεις, και η μουσική μας πάντα θα πρέπει να το αντανακλά.
Σας ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον και τη συνέντευξη!!
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω, πως δεν είναι πολλοί καλλιτέχνες που να μπορώ να τους χαρακτηρίσω εύκολα ακομπλεξάριστους και προσιτούς.
Οι Minsk σίγουρα μου απέδειξαν πως δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Αναμένουμε με αγωνία τις επόμενες μελωδικές τους δημιουργίες…