Όταν αναφερόμαστε σε κάτι σκοτεινό, βαρύ, φασαριόζιο, αλλά πολλά υποσχόμενο «ιδίωμα», τότε μιλάμε για το κατά πολλούς underground, είδος της metal μουσικής, το Sludge.
Ένα είδος που χαρακτηρίζεται από φωνητική «αγριάδα», δυνατές εναλλαγές, μια σκοτεινή ατμόσφαιρα και πολλές φορές απαισιόδοξη, (στοιχείο που έχει κληρονομήσει από το Doom metal).
Μια ακόμα βασική επιρροή του προέρχεται από το hardcore punk-metalcore και crust, όπου η επιθετικότητα, τα ουρλιαχτά και η ταχύτητα στο ρυθμό του είναι κύριο γνώρισμα.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο του sludge είναι πως λείπουν τα κιθαριστικά σόλο, δίνοντας άλλον τόνο διαφορετικότητας από τις μέχρι τώρα υποκατηγορίες – είδη.
Τα ντραμς από την άλλη, εκτελούνται με το τυπικό μοτίβο του doom metal.
Η αρχή
Γεννήθηκε στην Αμερική, (τέλη του 1980), αλλά τα τελευταία χρόνια έχει κάνει μια μεγάλη έκρηξη αποκτώντας όλο και περισσότερους φανατικούς οπαδούς του σκληρού ήχου, σε όλο τον κόσμο.
Μέσα στα χρόνια το sludge ιδίωμα συνδέθηκε άρρηκτα με το doom, οδηγώντας πλέον στο doom/sludge.
Μέσα στα 80’s, στο Seattle υπήρξε ένα συγκρότημα που -καθόλου δειλά θα έλεγα- άνοιξε την πόρτα του grunge για να ξεγλιστρήσουν οι πρώτες sludge δημιουργίες.
Melvins
Αναφέρομαι στους Melvins οι οποίοι με τo EP “Six Songs” (1986) και το ντεμπούτο album τους, το “Gluey Porch Treatments” (1987) φρόντισαν να μας συστήσουν σε κάτι ολοκαίνουριο στα αυτιά αλλά υπέροχο.
Οι Melvins θεωρούνται οι «μπαμπάδες» του sludge ήχου αλλά και με τεράστια πλέον επιρροή στο stoner doom, τα experimental ακούσματα και το drone metal.
Neurosis
Τους Melvins όμως ακολούθησαν πιστά και ίσως ξεπέρασαν οι Neurosis. Μια μπάντα από το Oakland που ξεκίνησε ως ωμό και άγριο hardcore punk και κατέληξε πλέον να είναι ένα συγκρότημα θρύλος.
Όχι μόνο στο σκληρό ήχο του doom/sludge, αλλά και στη metal σκηνή γενικότερα.
Με δίσκους όπως το «Through Silver in Blood», «Times of Grace», «Locust Star», «The Eye of Every Storm» και όχι μόνο έθεσαν τα πιο γερά θεμέλια για να πατήσουν οι επόμενες γενιές.
Από εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου το είδος να εξελιχθεί και να αναπτυχθεί, με μπάντες όπως οι τεράστιοι Isis μαζί με τους Acid Bath, Eyehategod, Crowbar, Soilent Green, Goatwhore να βάζουν τις δικές τους πινελιές δίνοντας μια μεγαλύτερη ένταση, χαμηλώνοντας την ταχύτητα του ήχου αλλά απογειώνοντας το είδος.
Φυσικά, στη νεότερη doom/sludge σκηνή υπάρχουν κάποιες μπάντες που οδεύουν ολοταχώς να επιβεβαιώσουν τη ρήση: «Ο μαθητής ξεπέρασε το δάσκαλο»
Cult Of Luna
Μια από αυτές τις μπάντες είναι οι Cult Of Luna. Οι Σουηδοί δε φοβήθηκαν ποτέ τους πειραματισμούς και αποδεικνύεται μέσα από τα δημιουργήματά τους.
Ξεκινώντας ως καθαρό sludge, εισήγαγαν στις μελωδίες τους το ατμοσφαιρικό post-metal στοιχείο με πολλές επιρροές παράλληλα από την progressive σκηνή.
Το «Vertikal» είναι ένας από τους σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία του ιδιώματος με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους να είναι ξεκάθαρα.
Και δε γίνεται να μην αναφερθεί η συνεργασία με τη Julie Christmas στο «Mariner» όπου οι Cult of Luna συνδύασαν την αγριάδα του ατμοσφαιρικού sludge με την υπνωτική γοητεία της φωνής της Julie.
Ωστόσο μέσα στη δεκαετία που διανύουμε, (από τα τέλη της προηγούμενης για να είμαι πιο ακριβής), μια μπάντα έρχεται αυθόρμητα πρώτη στη σκέψη όποιου ακούει τις λέξεις doom και sludge.
Amenra
Οι κύριοι, για τους περισσότερους, εκφραστές της doom/sludge σκηνής πλέον είναι οι Βέλγοι Amenra, και έχουν κερδίσει την κορυφή με το σπαθί τους.
Ιδρυτές της κολεκτίβας Church of Ra μαζί με άλλες μπάντες όπως οι Oathbreaker, The Black Heart Rebellion, Treha Sektori, Syndrome, οι Amenra σε καθηλώνουν.
Ένα συγκρότημα που με κάθε νέο album μοιάζει να ξεπερνά τον εαυτό του, που δε μπορεί εύκολα να ενταχθεί σε ένα συγκεκριμένο ιδίωμα.
Όπως άλλωστε, δήλωσε και ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Colin H. Van Eeckhout, στον R1 Vibes:
«Δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας μια sludge μπάντα. Μας εμπνέει οποιοδήποτε είδος μουσικής εκφράζεται από την καρδιά. Το πάθος που ρέει σαν το αίμα. Χωρίς στυλ ή όρια».
Colin H. Van Eeckhout on R1 Vibes
Οι Βέλγοι είναι μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις παρά μόνο με τις εικόνες που σε κάνουν να νιώθεις τα τραγούδια τους.
Και με μια βιωματική περιγραφή από την τελευταία ζωντανή τους εμφάνιση:
Δε μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι ακούς, τι ζεις και τι νιώθεις παρά μόνο όταν τελειώσει αυτή η μόνιμη λύτρωση που αισθάνεσαι μέσα από κάθε νότα. Και όταν καταλάβεις τι έζησες, θέλεις ακόμη πιο πολύ.
Η doom/sludge σκηνή μονίμως εξελίσσεται και γιγαντώνεται και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για το είδος, αλλά και για τον ακραίο ήχο γενικότερα.
Ένα ιδίωμα που έχει από πίσω του, εκτός από τα προαναφερθέντα ιερά τέρατα, και τους Converge, Sumac, Old Man Gloom, Pelican, Minsk, Whores που είναι απλά κάποιες από τις μπάντες που βρίσκονται στο προσκήνιο, δε γίνεται να αποτύχει.
The sky is the limit…
A dark, “heavy” and “noisey” genre
When it comes to something dark, heavy, bizarre, but promising genre, then we are talking about Sludge, a genre that for many is still considered underground.
One of its most profound characteristics are the intense vocals, powerful melody changes and a sinister and often pessimistic atmosphere, (an element inherited by Doom metal).
It is also influenced by hardcore punk-metalcore and crust, where aggression, screaming and speed are their main features.
Another interesting element of sludge is the (almost complete) absence of guitar solo, making it stand out more clearly than other metal sub-genres.
The drumming on the other hand, is performed with the typical doom metal way.
The beginning
Sludge was born in America (late 1980s), but during the last few years it has grown a lot, therefore winning the respect and love of more and more fans of the extreme sound all over the world.
Through the years, the sludge music became inseparably linked to doom genre, leading to the birth of doom / sludge.
During the 80’s, a band from Seattle opened the door – I’d say without hesitation – for grunge to unravel its first creations.
Melvins
I refer to the Melvins who introduced us to a brand new and marvelous sound with the releases of the EP “Six Songs” (1986) and their debut album, “Gluey Porch Treatments” (1987).
Melvins, are widely considered as the “fathers” of the sludge sound but they have also had a huge influence on stoner doom, experimental and drone metal.
Neurosis
However, Neurosis is one of the bands that followed to the steps of Melvins and perhaps grew even bigger than them.
A band from Oakland who were described as a raw and wild hardcore punk group in their early years and they have now become a legendary band;
Not only in the doom / sludge genre, but in the whole worldwide metal scene.
By releasing albums such as “Through Silver in Blood“, “Times of Grace“, “Locust Star“, “The Eye of Every Storm“, they have laid the strongest foundations for the next generations to come.
From then on, it was a matter of time for sludge music to evolve and grow.
Bands such as the legendary Isis along with Acid Bath, Eyehategod, Crowbar, Soilent Green and Goatwhore.
Each left their own mark and gave their own touch by enhancing the power of their music, lowering the speed of the genre, but at the same time that was what allowed the doom / sludge genre to grow even more.
Of course, there are some bands in the new doom / sludge music, which are almost perfect examples of the common phrase: “The student overcame the teacher“.
Cult of Luna
One of these bands is Cult of Luna. The Swedes are never afraid to experiment and this is accurately proven through their music.
Starting out as pure sludge, they introduced atmospheric post-metal sounds in their songs, while also using elements from progressive metal.
Their album “Vertikal” is one of the most important albums in the history of the genre with the bands most distinctive features clearly heard all through the album.
And, surely, their collaboration with Julie Christmas in “Mariner” can’t be left out. In “Mariner” the band combined the wild and extreme atmosphere of sludge along with the hypnotic charm of Julie’s voice.
However, during this decade, (from the end of the ‘90’s to be more exact), there is one band that comes instinctively to the mind of anyone who hears the words “doom and sludge” together.
Amenra
For most people, the main representing band of the doom / sludge genre nowadays, are the Belgians Amenra; a band which has managed to climb to the top.
Founders of the “Church of Ra” collective, along with bands such as Oathbreaker, The Black Heart Rebellion, Treha Sektori, Syndrome, they manage to make you stand in awe.
A band that, with each new release, seems to grow bigger and bigger and each time overcome itself; a band that cannot be easily categorized to a specific genre.
As the band’s singer Colin H. Van Eeckhout, said to R1 Vibes:
“We don’t consider ourselves a sludge band. We draw inspiration from every kind of music that speaks from the heart. Bloodriven passion. No styles of boundaries. “
Colin H. Van Eeckhout on R1 Vibes
Each live performance of Amenra is an experience which cannot be easily described with words, rather than the feelings and the images their songs make you feel in your soul and your mind.
One can try to express the personal experience coming from their most recent live show:
Through each and every note they play you feel this lasting redemption in your soul, and only when this ends can you realize what you heard and what you felt. And when this ends, you desperately want more.
The doom / sludge genre is constantly growing and evolving, and that can only be for the best for the genre and for the extreme metal sound in general.
It is genre that consists of the aforementioned sludge “giants” as well as bands such as Converge, Sumac, Old Man Gloom, Peilcan, Minsk, Whores; these being just a few of the bands that are on the front line nowadays. This genre, this sound just can not fail.
The sky is the limit…
