Παρά τη λάμψη και την φαινομενικά περιπετειώδη ζωή που προωθεί το Rock ‘N’ Roll, αυτό δεν παύει να είναι μία εξαιρετικά επικερδής επιχείρηση.
Όλες οι δουλειές χαρακτηρίζονται από χρονική συνέπεια, τάξη και αυστηρό προγραμματισμό.
Έτσι και στη μουσική βιομηχανία, για να κατακτηθεί ένα μεγάλο «θέλω», που δεν είναι άλλο από τη μουσική δημιουργία ή το μουσικό προϊόν, πάνω απ’ όλα τίθενται τα «πρέπει»!
Ειδικά όταν πρόκειται για τεχνικούς, η συνέπεια είναι μία βασική προϋπόθεση για την επιτυχία μιας ηχογράφησης.
Καμιά φορά, βέβαια, η συμμετοχή ενός τεχνικού, μπορεί να έχει ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα από το προβλεπόμενο.
Πολλές φορές όταν αναφερόμαστε στην εφευρετικότητα των μουσικών του Rock ‘N’ Roll δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε έναν τεχνικό!
Όπως ακριβώς συνέβη με τον Randy Bachman των Bachman–Turner Overdrive (BTO), επηρεασμένος από έναν τέτοιον τεχνικό, έγραψε το “Takin’ Care of Business”.
Takin’ Care of Business…
Το τραγούδι γράφτηκε ενώ ήταν ακόμα μέλος των The Guess Who, όταν παρατήρησε έναν εργαζόμενο στο στούντιο ηχογράφησης.
Ο συγκεκριμένος τεχνικός έπαιρνε το τρένο των 8.15 για την πόλη του Vancouver, εξού και ο στίχος “take the 8.15 into the city”.
Αρχική σκέψη ήταν το τραγούδι να φέρει τον τίτλο “White Collar Worker”, εμπνευσμένος από το μπλουζάκι με τον λευκό γιακά που φορούσαν οι τεχνικοί.
Όμως ο τίτλος αυτός απορρίφθηκε από «φόβο» για ενδεχόμενη μήνυση από τους Beatles εξαιτίας της ομοιότητάς του με “Paperback Writer”.
Ο τίτλος μπορεί να απορρίφθηκε, αλλά το τραγούδι έμελλε να «ενσαρκωθεί»…
Η άποψη του δημιουργού του, ήταν πως το τραγούδι ήταν αξιόλογο και ειδικά το λυρικό μέρος, τόσο που ήταν αρκετό για να μην το πετάξει!
Όταν λοιπόν η νέα μπάντα του Bachman περιόδευε για να προωθήσει το πρώτο άλμπουμ της, παίζοντας κυρίως σε μικρούς χώρους, βρέθηκε η αφορμή για τη νέα προσπάθεια.
Στον δρόμο για ένα από τα live τους, έτυχε να ακούσει στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου τον DJ του C-Fox να λέει τη φράση “Takin’ Care of Business”.
Αυτό ήταν αρκετό για να αντικαταστήσει το ρεφρέν, το οποίο είχε διαφοροποιηθεί ελαφρά, αλλά και το μουσικό μέρος του.
Ένα κρυολόγημα του Bachman, ήταν ακόμα ένα μικρό τουβλάκι ενός σχεδόν «καρμικού» ντόμινο!
Το τραγούδι παίρνει σάρκα και οστά, αλλά με την φωνή του C. Fred Turner!
Η μελωδία…
Τα γεγονότα εξελίσσονται, σύμφωνα με κάποιο φανταστικό ή σατανικό σενάριο, απ’ όπου δεν λείπει, ένας άσχετος πιτσαδόρος, αλλά ούτε και ο ίδιος ο «βασιλιάς» Elvis!
Οι ηχογραφήσεις γίνονται στα Kaye-Smith Studios του Seattle της πολιτείας Washington.
Κατά τη διάρκεια τους, ένας πιτσαδόρος ονόματι Norman Durkee, τους παραδίδει την πίτσα τους.
Πριν φύγει, ο Durkee, τους απευθύνει τον λόγο: “Τhat needs a piano! Α real boogie-woogie piano would sound cool”, αφηνωντάς τους άφωνους!
Τα μέλη της μπάντας τον εντόπισαν αργότερα σε ένα άλλο στούντιο κι όπως αποδείχτηκε ήταν ένας ολοκληρωμένος μουσικός.
Μάλιστα είχε προλάβει να γράψει πάνω σε ένα κουτί πίτσας τη μουσική του παρέμβαση, την οποία και εκτέλεσε ο ίδιος.
Αργότερα έγινε μουσικός διευθυντής για την Bette Midler και τον Barry Manilow!
Το τραγούδι σκαρφάλωσε σε αρκετά charts και έγινε το σήμα κατατεθέν της μπάντας κι όχι μόνο!
Αξίζει να σημειωθεί πως ο τίτλος του τραγουδιού μπήκε στα λεξικά και ορίζει κάποιον που εργάζεται.
Παράλληλα και ο βασιλείας Elvis Presley τον χρησιμοποίησε ως σύνθημα στο αεροπλάνο του, που ακόμα και σήμερα μεταφέρει εμπορεύματα στην Graceland.
Χάριν συντομίας το “TCB” ακόμα φιγουράρει σε μια αίθουσα του θεματικού πάρκου του «βασιλιά».
Ο ίδιος ο δημιουργός του τραγουδιού έμαθε μόλις το 2010 από ένα ντοκιμαντέρ ότι τα συγκεκριμένα αρχικά ορίζουν τον τίτλο του τραγουδιού.
Αλλά και την τελευταία μπάντα του Elvis, τους TCB Band!
Ενδεχομένως να ήθελε να ηχογραφήσει και μια δική του εκτέλεση, αλλά τον πρόλαβε το κάλεσμα στη «Μεγάλη Μπάντα»!
Ένα τραγούδι, το οποίο αρχικά είχε απορριφθεί, έχει ντύσει μουσικά σχεδόν τα πάντα και οι διασκευές του είναι πάρα πολλές!