Όλα έχουν μια τιμή. Αυτό είναι το βασικό αξίωμα του δυτικού κόσμου, αλλά ταυτόχρονα και η φαντασίωση του.
Σίγουρα δεν είναι παρά μια πλάνη, μιας που το χρήμα έχει έναν και μόνο ρόλο: Να διευκολύνει συναλλαγές και ανταλλαγές προϊόντων.
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρέπει να είναι μέσο κυριαρχίας ή επιβολής.
Ωστόσο, στους περισσότερους, ακόμα και η κατανόηση μιας ιδέας πρέπει να συνοδεύεται από μια τιμή.
Η μουσική και οι εκπρόσωποί της δεν έχουν ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα.
Ακόμα και Punk μπάντες έχουν «ξεπουληθεί» για λίγα φράγκα, χωρίς να λείπουν οι εξαιρέσεις, που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Για παράδειγμα η anarcho-punk κολεκτίβα των Chumbawamba, που δεν δίστασαν να αρνηθούν περίπου μισό εκατομμύριο από γνωστή εταιρεία αθλητικών ειδών.
Η εταιρεία τους προσέφερε αυτό το ποσό για να χρησιμοποιηθεί το τραγούδι “Tubthumping”* (γνωστό και σαν “I Get Knocked Down”), στα πλαίσια του παγκόσμιου κυπέλου.
Η άρνησή τους, χρειάστηκε μόλις… 30 δευτερόλεπτά !
Από την άλλη οι Bachman–Turner Overdrive (BTO) μας λένε κυνικά “Takin’ Care of Business”*… Δηλαδή, όλα είναι «μπίσνα».
Άραγε είναι όλα «μπίσνα»;
Ozzy Osbourne
Ο Πρίγκιπας του σκότους μπορεί να έτρωγε τις νυχτερίδες του ωμές, αλλά αργότερα μαλάκωσε, σαν βούτυρο.
Προφανώς μια (ακόμα) στιγμή τρέλας του αγαπημένου μας Ozzy, τον έχει στιγματίσει και όπως λένε, καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
Αλλά ο madman δεν χάνει το χιούμορ του και κάθε επίκριση εναντίον του είναι βούτυρο στο ψωμί του.
Επίσης, δεν χάνει επίσης την ευκαιρία να βγάλει και κανένα έξτρα παραδάκι, μαζί με λίγη από την παλαβομάρα του.
Και δεν πτοείται από το γεγονός ότι το βούτυρο λιώνει (σίγουρα) στην κόλαση και γιατί όχι να το διαφημίσει κιόλας.
Το αποτέλεσμα, όσο κι αν θίγει τους σκληροπυρηνικούς μεταλλάδες, είναι απολαυστικό.
John Lydon
Όσο για την φωνή (χαχαχαχαχαχαχα) των ιερέων της punk Sex Pistols, το τελευταίο τραγούδι που έπαιξε μαζί τους ήταν το No Fun των Stooges.
Γεγονός που σήμανε και την λήξη της μουσικής πορείας του πιο επιδραστικού μετεωρίτη στην ιστορία της ροκ μουσικής.
Κάποιες δεκαετίες μετά μάλλον ξαναβρήκε το κέφι και αποφάσισε να fun (με) λίγο βούτυρο.
Φυσικά το αποτέλεσμα δεν ξέρω αν πείθει κάποιον να αγοράσει ένα χωριάτικο βούτυρο, αλλά σίγουρα διασκεδάζει εμάς και τον τραγουδιστή (χαχαχαχαχαχα).
Πάντως, βρίσκουμε πολύ τολμηρό τον διαφημιστή, που επέλεξε αυτά τα πρόσωπα να διαφημίσουν αυτό το προϊόν, εν αντιθέσει με άλλους που προτιμούν τελείως πλαστικές οικογένειες, λες και βγήκαν από κάποιο σετ της γνωστής κούκλας.
Bob Dylan
Τι σχέση μπορεί να έχει ένας (ο μεγαλύτερος) folk/ folk rock τραγουδιστής με εσώρουχα;
Πέραν του ότι λατρεύει αυτές που τα φοράνε, δεν κατανοώ γιατί να τα διαφημίσει, αλλά περί ορέξεως…
Φυσικά, όλος ο κόσμος είναι μια αλληλουχία αιτίας και αποτελέσματος, ακόμα και όταν πρόκειται για διαφήμιση της πιο γνωστής μάρκας γυναικείων εσώρουχων.
Η αιτία λοιπόν είναι μια συνέντευξη τύπου που έδωσε το 1965 και ερωτώμενος αν θα διαφήμιζε κάποιο προϊόν, απάντησε «γυναικεία ρούχα»!
Το όνειρο ή αστείο του γίνεται πραγματικότητα!
Τα τσακάλια της διαφημιστική που είχαν αναλάβει την προώθηση του προϊόντος αυτού, ανακάλυψαν αυτή την συνέντευξη και φυσικά δεν έχασαν την ευκαιρία.
Το αποτέλεσμα, παρά το σχόλιο μας είναι αρκετά εντυπωσιακό. Και δεν εννοούμε μόνο το μοντέλο.
Alice Cooper
Ο Hard Rocker, πάνω στην σκηνή δείχνει τρομακτικός και άγριος, αλλά και εκτός σκηνής έχει σαν «χόμπι» να καταριέται και να τρομάζει παιδιά…
Ο Alice Cooper αγαπάει το άθλημα των συνταξιούχων με καλό εφάπαξ.
Και εννοείται πως δεν έχει βγει στην σύνταξη, όπως ακριβώς αρμόζει σε έναν rocker του βεληνεκούς του.
Αν και είναι ένα άθλημα που μπορείς να το παρακολουθήσεις τελείως μεθυσμένος, δεν ισχύει το ίδιο για αυτούς που το εξασκούν.
Άρα ήταν μια καλή ευκαιρία για τον αγαπημένο μας τραγουδιστή να κρατήσει το αλκοόλ μακριά.
Την αγάπη του για αυτό το άθλημα πρόσεξε και η εταιρία Callaway, η οποία ασχολείται με τον εξοπλισμό, του όχι και τόσο φθηνού αθλήματος.
Μάλλον ξέχασε ο τραγουδιστής πως δεν θα κάνει βιντεοκλίπ για κάποιο τραγούδι του και έφερε μαζί του τον πύθωνά του.
Αυτό βέβαια, δεν ενόχλησε κανέναν και συμμετέχει κι αυτός μαζί του στην διαφήμιση.
Αν αμφισβητεί κάποιος την αγάπη του για το άθλημα το βιβλίο που έγραψε για το γκολφ, “Golf Monster: My 12 Steps to Becoming a Gold Addict”, μάλλον θα του αλλάξει την γνώμη.
Neil Young
Ο Neil Young, μπορεί να έχει τραγουδήσει και συνεχίζει να το κάνει ακόμα, μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες κόσμο, αλλά η δόξα δεν κατάφερε ποτέ να αγγίξει τον σεμνό του χαρακτήρα.
Αν και τον Ιανουάριο του 2021 πούλησε το 50% από τα δικαιώματα των τραγουδιών του έναντι 150 εκατομμυρίων, παραμένει υπερασπιστής των αδυνάτων και τον φτωχών.
Ο απλός τρόπος ζωής του χωρά σε ένα ράντσο που έχει αγοράσει, αλλά του δίνει και χώρο για την αγάπη του προς τα μοντέλα τρένων.
Παλιά μάλιστα είχε συνεργαστεί με τον Richard Kughn, ιδιοκτήτη της εταιρείας μοντέλων τρένων Lionel Trains για να φτιάξει ένα τηλεχειριστήριο για άτομα με αναπηρία.
Ενώ δημιούργησε αυθεντικούς ήχους τρένων για την ίδια εταιρία.
Λογική συνέπεια όλων αυτών θα ήταν να τη διαφημίσει, κάτι που έγινε.
Δεν σταμάτησε εκεί όμως, όταν η αγαπημένη του εταιρία είχε σοβαρά προβλήματα, ο ίδιος την διέσωσε.
***
Με πληροφορίες: Faroutmagazine