Η μουσική κάποιες φορές, δείχνει να έχει μια, σχεδόν, μαγική ιδιότητα… Μπορεί και προβλέπει γεγονότα που ακόμα, δεν έχουν συμβεί.
Ουσιαστικά υπάρχουν τραγούδια προάγγελοι γεγονότων που θα συμβούν και θα αλλάξουν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο το ρου της κοινωνικής ζωής.
Όπως κι αν ξεκίνησαν να δημιουργούνται, στο τέλος κατέληξαν να προβλέπουν μια κατάσταση σαν άλλος Κάλχας.
Κάπως έτσι συνέβη και με το τραγούδι «Ωκεανός» του Γιάννη Μπιλίρη το οποίο γράφτηκε το 2012.
Ένα τραγούδι που χωρίς να “το ξέρει” προέβλεψε τη ζοφερή πραγματικότητα της 21ης Σεπτεμβρίου του 2018.
Σε θυμάμαι.. με ρωτούσες πως θα μου φανεί,
τ’ άγγιγμα σου, αν μου λέγαν πως είναι απειλή
Η έμπνευση…
«Μπορείς να πεις πως γράφτηκε κατά παραγγελία.
Ο μπασίστας και φίλος που παίζουμε μαζί χρόνια στα Μεθυσμένα Ξωτικά δούλευε σε έναν εκδοτικό οίκο με ιατρικά βιβλία.
Κάποιος απο ΚΕΕΛΠΝΟ (πριν τις διαπομπεύσεις και τα σκάνδαλα) κουβέντιαζε μαζί του πιθανές ιδέες για καμπάνια σχετικά με τον HIV.
O Θάνος του πρότεινε μια καμπάνια με τραγούδι, κλιπ, ζωντανά events κλπ και τον ενθουσίασε.
Εγώ τότε είχα αρχίσει να γράφω τραγούδια που δεν προορίζονταν για τα Μεθυσμένα Ξωτικά.
Μου πρότεινε να γράψω κάτι και να εμπλακώ, κι εγώ του είπα πως αν μου βγει κάτι θα το κάνω αλλά όχι στα πλαίσια μιας τέτοιου είδους καμπάνιας.
Την άλλη μέρα έκανα την έρευνα μου και το τραγούδι γράφτηκε σχεδόν αυτόματα».
Σε θυμάμαι… που γελούσες και κοκκίνιζες σαν παιδί,
όταν παίνευα και καμάρωνα τον αγώνα σου για ζωή
Πλαν Μπι & Τρικλοποδιά...
«Το Φθινόπωρο του 2013, ανεβαίνει στο youtube το πρώτο κλιπ με την ακουστική εκδοχή του «Ωκεανός»
Η εκδοχή με πλήρη μπάντα, προέκυψε κατά τη διάρκεια πρόβας με τους «Πλαν Μπι» για τις επερχόμενες ζωντανές εμφανίσεις, αλλά και για την ηχογράφηση του άλμπουμ».
Όπως συμβαίνει με όλα, έτσι και με τη μουσική, η διαδικασία της δημιουργίας δεν είναι εύκολη.
Ωστόσο, όπως είναι γνωστό μέσα από τις δυσκολίες γεννιέται κάτι πρωτότυπο και σίγουρα, διαφορετικό.
«Δεν είχαμε κιθαριστικό σόλο μέχρι λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις.
Εγώ και ο μπασίστας μόλις είχαμε γυρίσει από κοινές και πολύ όμορφες καλοκαιρινές διακοπές.
Επισκεφθήκαμε τον κιθαρίστα μας για να του μεταδώσουμε λίγη αύρα διακοπών και να τον βοηθήσουμε με το σόλο.
Αυτό που προέκυψε ήταν ένα διαδραστικό μελωδικό κολάζ με ιδέες της στιγμής και από τους τρεις μας».
Πρώτη συναυλία και νέο βίντεο κλιπ για το άλμπουμ…
«Το πρώτο live με “Πλαν Μπι” πραγματοποιήθηκε σε μια υπόγεια διάβαση και για διάφορους λόγους ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός για εμάς.
Από το feedback που πήραμε μπορούμε να πούμε πως βιώθηκε ως κάτι ιδιαίτερο και από πολλούς άλλους.
Είναι πολύ ενδιαφέρον που εκείνη τη βραδιά στα φώτα ήταν ο Θάνος που ανέφερα πριν και στην κάμερα ένα ακόμη μέλος των ΜΞ.
Βλέποντας το απίστευτο μονοπλάνο του Στέλιου σκέφτηκα πως μας έκανε δώρο ένα έτοιμο κλιπ.
Όταν αποφασίσαμε να βάλουμε και κάποια εμβόλιμα πλάνα από κινηματογραφικούς ήρωες που τρέχουν καταλήξαμε στον πρωταγωνιστή του “Mauvais Sang” (μόλις ανακάλυψα πως σημαίνει “κακό αίμα”..) και στην πρωταγωνίστρια του “Frances Ha”.
Ακούγοντας το ίδιο τραγούδι και στα δύο πιστέψαμε για λίγο πως κάτι πάθανε τα αυτιά και τα μυαλά μας απ’ το πολύ ψάξιμο ή πως μπερδεύτηκαν τα βίντεο μεταξύ τους.
Τελικά και οι δύο σκηνοθέτες που επιλέξαμε είχαν χρησιμοποιήσει το “Modern Love” του David Bowie για να συνοδεύσουν το τρέξιμο των ηρώων τους».
Η θεά της Έμπνευσης εμφανίζεται ακόμα και στα πιο απίθανα μέρη και συνήθως συνδέει μεταξύ τους, φαινομενικά, ανόμοια πράγματα και καταστάσεις.
Σε μια γυάλα αν με κλείσουν ποτέ δε θα βρω
την αλήθεια που γυρνάει στον ωκεανό
Το μήνυμα…
«Νομίζω πως το μήνυμα του τραγουδιού είναι αρκετά σαφές.
Επέλεξα να παρουσιάσω μέσα απ’ τη δική μου οπτική κάποιον που έχει προσβληθεί από κάποια σοβαρή μεταδοτική (ή και μη μεταδοτική) νόσο.
Αναδείχθηκαν κάποιες ενδιαφέρουσες πτυχές τις οποίες συνέχισα να συναντώ και μετά τη δημιουργία του τραγουδιού.
Σε βιβλία (Η νόσος ως μεταφορά), σε ταινίες (Dallas Buyers Club) και στην σύγχρονη εγχώρια καθημερινότητα (διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, Ζακ Κωστόπουλος)».
Εδώ κάπου είναι που αποδεικνύεται πως η μουσική, κάποιες φορές, γίνεται προάγγελος αυτών που θα συμβούν χρόνια μετά τη δημιουργία…
Με έντονο το συναίσθημα της ενσυναίσθησης φαίνεται πως μπορούν να γεννηθούν τραγούδια που παλεύουν ενάντια σε μια σειρά από παθογένειες της εποχής…
«Συντηρητισμός, μισαλλοδοξία, εμπορευματοποίηση υγείας με ταξικό πρόσημο, μπίζνες φαρμακοβιομηχανιών, κοινωνικό στιγματισμό, καθωσπρεπισμό, εθελοδουλία».
Στερνές σιωπές, με ξόρκια και με λόγια,
με προσευχές ο κόσμος δεν κερδήθηκε ποτέ
Κλείνοντας ο Γιάννης Μπιλίρης, αναφέρει πως αν έπρεπε να ερμηνεύσει κάποιος άλλος το συγκεκριμένο τραγούδι θα ήθελε…
«Για προφανείς λόγους, να ζούσε και να το ερμήνευε η… Zakie Oh!».
Σε ότι αφορά την πορεία του «Ωκεανός» στο πέρασμα του χρόνου…
«Μακάρι το νόημα του κάποια στιγμή να ξεθωριάσει μαζί με τις αιτίες που το γέννησαν και να αποκτήσει μια ιστορική αξία. Προς το παρόν συμβαίνει το αντίθετο».
Δεν υπάρχουν σωστά ή λάθος τραγούδια, αλλά τραγούδια με σαφή μηνύματα, τα οποία κάποια στιγμή, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ως παραδείγματα για το τι έρχεται…
Το’ χω ζήσει… ξοφλημένοι και νεκροί είναι όλοι αυτοί,
που ‘χουν σκύψει το κεφάλι απ’ την πρώτη στιγμή
Συντελεστές
- Γιάννης Μπιλίρης: φωνή, στίχοι, μουσική, ενορχήστρωση
- Adam Zatse: κιθάρες, μίξη, ενορχήστρωση
- Θανάσης Γιαννίτσας: μπάσο, ενορχήστρωση
- Γιάννης Θωμάς: τύμπανα
- Κάμερα – Μοντάζ: Στέλιος Μπουζιώτης
- Φώτα: Θάνος Μουτής