(ή Sufi folk rock)
Οι νότες αλλάζουν «ρούχα» ανά τόπο, αλλά ποτέ την πραγματική τους σύσταση…
Πως ακούγεται
Σαν ινδικό φαγητό χωρίς κάρυ.
Μια μίξη από ινδική folk με psychedelic rock και λίγο Anatolian rock με AOR και pop rock δεκαετίας του ’80.
Όλα αυτά σε γλώσσες όπως τα Urdu, Pashto, Punjabi, Sindhi, περσικά και τούρκικα.
Κατά βάση είναι η μελοποιημένη ποίηση από Άραβες ποιητές, όπως οι Rumi, Hafez, Shah Abdul Latif Bhittai, Bulleh Shah, Waris Shah και Kabir.
Γιατί να το ακούσουμε
Έχει μια ενδιαφέρουσα και μοναδική προσέγγιση προς την rock γενικά και μπορεί να προσφέρει ιδέες για νέα μουσικά μονοπάτια.
Γιατί όχι
Γιατί στις χώρες που δημιουργήθηκε δεν προσφέρεται για εξέλιξη και γενικά είναι μάλλον υποτονικό σε σχέση με την μουσική εφευρετικότητα των «δυτικών»
Που το συναντάμε
Πακιστάν, Ινδία και Τουρκία
Πότε ξεκίνησε
Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90
Ποιοι είναι οι πρωτοπόροι
Ουσιαστικά οι Junoon, οι οποίοι συνδύασαν την rock μουσική με την folk μουσική των sufi*.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Πακιστανό δημοσιογράφο Nadeem F. Paracha για να περιγράψει τον ήχο του άνωθεν συγκροτήματος
Πρέπει να ακούσεις
Mekaal Hasan Band, Swaraag, Zeb and Haniya, Haider Rahman, Ali Zafar.
Μέρες δόξας
Στις χώρες αυτές υπάρχει ένα σταθερό κοινό από την δεκαετία του ’90.
Κόκκινη κάρτα
Η πολιτική κατάσταση των χωρών που ευδοκιμεί, καθώς και οι δειδιδαιμονίες και προκαταλήψεις τους, περιορίζει κατά πολύ την μουσική έκφράση τους.
Η γλώσσα είναι και αυτή ένα περιοριστικό αίτιο.
Με τι μπερδεύεται
Με Anatolian rock, ακόμα πολλές φορές με pop και folk των χωρών αυτών.
Πως το περιγράφεις σε έναν άσχετο
Κάτι Πακιστανοί και Ινδοί προσπαθούν να παίξουν rock της δεκαετίας του ΄60, αλλά περισσότερο μοιάζει με παραδοσιακήανατολίτικη μουσική.