Joseph Vernon “Big Joe” Turner Jr
«Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε το Rock and Roll» έγραψε ο τραγουδοποιός Doc Pomus και δεν είχε άδικο.
Ενδεχομένως, αν δεν υπήρχε ο Joseph Vernon “Big Joe” Turner Jr., ίσως να μην είχαμε γνωρίσει το Rock ‘n’ Roll.
Το άλμπουμ “Shake, Rattle and Roll” του 1954, αν και με μελωδίες του Rhythm and Blues, μας συστήνει στη Rock ‘n’Roll.
Η ιστορία του μοιάζει με παλιά ταινία…
Από μικρή ηλικία τραγουδούσε στην εκκλησία του και στο δρόμο για να μπορέσει να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Σε ηλικία μόλις 14 ετών παρατάει το σχολείο και ξεκινάει να εργάζεται σε νυχτερινά κέντρα, ως μάγειρας και αργότερα ως μπάρμαν και τραγουδιστής.
Μαζί με τον πιανίστα Pete Johnson, έγιναν μόνιμοι στο Sunset Club, το οποίο διεύθυνε ο Piney Brown.
Εκεί απέκτησε και το παρατσούκλι του “The Singing Barman”.
Ο δρόμος προς την κορυφή…
Το δέσιμο που είχε με τον Johnson αποδείχτηκε εξαιρετικό, μιας και μαζί πήγαν στη Νέα Υόρκη το 1936 κι αν και δεν έγιναν αμέσως γνωστοί, ωστόσο η πορεία τους έμελλε να είναι θεαματική.
Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, εντέλει το 1938 τους ανακαλύπτει ο John Hammond, όπου ανοίγουν τους From Spirituals to Swing στο Carnegie Hall.
Το τραγούδι που τους εκτόξευσε στην κορυφή ήταν το “Roll ‘Em Pete“, το οποίο ο Turner το ηχογράφησε με διάφορους μουσικούς τα επόμενα χρόνια.
Μαζί με τους πιανίστες Albert Ammons και Meade Lux Lewis, εμφανίζονταν στο Café Society της Νέας Υόρκης, μαζί με το συγκρότημα της Billie Holiday και του Frankie Newton.
Το 1940 υπογράφει με την Decca και ηχογραφεί μαζί με τον Johnson το “Piney Brown Blues“.
Η πορεία του μπορεί να θεωρηθεί άκρως επιτυχημένη με τις επιτυχίες να διαδέχονται η μια την άλλη.
Ταινίες, σειρές, θέατρο, ραδιόφωνο, εμφανίσεις όλα έχουν την μουσική του!
Κάπου στα μέσα του 1960 και με τόσες επιτυχίες, επιστρέφει και πάλι στις ρίζες του και στα blues.
Από τη δεκαετία του ’20 και την ηλικία των 12 έως και έως το 1984, όπου και απεβίωσε, ο Big Joe Turner κατάφερε να καθιερωθεί στο πάνθεον της Rock and Roll και Blues μουσικής.