Η ανθρώπινη κοινωνία υπάρχει σε έναν κόσμο τον οποίο είχε προηγουμένως ονειρευτεί.
Φυσικά τα ανθρώπινα όνειρα δεν είναι πάντα ευχάριστα και αυτά που θυμάται συνήθως είναι οι εφιάλτες.
Μια εφιαλτική πραγματικότητα, είναι αποτέλεσμα μιας σκεπτό-μορφής συνέπειας μαζικών φόβων και φαντασιώσεων.
Τους φόβους μας, θα βιώνουν σαν μια τρομακτική πραγματικότητα οι επόμενες γενιές.
Μέχρις ότου να αποφασίσουν να κατευθύνουν τα όνειρά τους σε πιο ευτοπικές κοινωνίες, χωρίς φανταστικούς διαχωρισμούς.
Φυσικά και δεν είναι λίγα τα τραγούδια, τα οποία ασχολούνται με post–apocalyptic και δυστοπικές κοινωνίες.
Οι πρώτοι βέβαια που ασχολήθηκαν με αυτήν την θεματολογία ήταν οι πρωτοπόροι της prog rock King Crimson με το εμβληματικό Epitaph του 1969.
Οι Ιταλοί Nereis, (πρώην Black Star), στην τελευταία τους δουλειά “Turning Point”, μιλάνε για μια διαφορετική δυστοπία στο τραγούδι “Induced Extinction”.
Το όνομα των Nereis προέρχεται από τις Νηρηίδες, νύμφες της θάλασσας, κόρες του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας
Πηγή έμπνευσης για το λυρικό μέρος, όπως μας αποκαλύπτουν οι ίδιοι, είναι η ανθρωπότητα.
Μια ανθρωπότητα ικανή για μεγαλοπρεπείς δημιουργίες, αλλά και καταστροφικές την ίδια στιγμή, παγιδευμένη στο δίπολο του θεού Σίβα.
Σύμφωνα με τον Gavin Flood, ειδήμονα σε θέματα της ινδουιστικής θρησκείας, «ο Σίβα είναι θεός της ασάφειας και του παραδόξου».
Στο πρόσωπό του συνυπάρχει η δημιουργικότητα και η καταστροφή, η συμπάθεια και η ωμότητα.
Ενώ παράλληλα, δημιουργεί φυγοκεντρικούς ιστορικούς κύκλους, με επαναλαμβανόμενα μοτίβα, πάντα όμως μέσα στο δίπολο του.
Η παρουσίαση μιας μελλοντικής κοινωνίας από τους Ιταλούς, Nereis, έχει πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, από αυτή που προφήτευαν οι King Crimson.
Απληστία και βία: Πορεία προς την αυτοκαταστροφή
Οι Nereis, μέσα από το τραγούδι “Induced Extinction”, αφηγούνται, μια κοινωνία διαιρεμένη στα δύο.
Η μια της πλευρά ζει σε αρμονία με τη φύση, με απόλυτο σεβασμό σε αυτήν και τα πλάσματα που φιλοξενεί.
Η άλλη επέλεξε διαφορετικό τρόπο επιβίωσης.
Κλέβουν, σκοτώνουν και ζουν μέσα στην απληστία και την βία, οδηγούμενοι σταθερά προς την αυτοκαταστροφή της.
Πρόκειται για τον σημερινό τρόπο ζωής των κοινωνιών, ο οποίος σύμφωνα με τους Nereis, μπορεί εύκολα να οδηγήσει στην εξαφάνιση του είδους μας.
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι παράλληλα μια προειδοποίηση κι ένα κοινωνικό μήνυμα.
Το μέλλον της ανθρωπότητας, εξαρτάται από την εξέλιξή της μέσα από τους νόμους της φύσης κι όχι μέσα από την απληστία και τη βία.
Η μελωδία
Η μελωδία ήταν το αποτέλεσμα μιας αρμονικής συνύπαρξης των μουσικών, όπως ακριβώς και το μήνυμα των στίχων τους.
Ο συνηθισμένος τους τρόπος δημιουργίας προέρχεται μέσα από τον αυτοσχεδιασμό τους, κατά τη διάρκεια κάποιας πρόβας.
Οι στίχοι ακολουθούν τη μουσική βήμα – βήμα σαν μια φιλοσοφική συζήτηση, όπου οι λέξεις συμπληρώνουν τις νότες.
Το τραγούδι, όμως δε είχε και την πιο εύκολη πορεία και η μπάντα δεν το αποδέχτηκε αρχικά.
Το riff και το ρεφρέν ήταν μέρος ενός συγκεκριμένου progressive στυλ, που σύνθετε ο τραγουδιστής της μπάντας Andrea “Andy” Barchiesi.
Στους υπόλοιπους φάνηκε αρκετά πολύπλοκο για το σύνολο του άλμπουμ, το οποίο ηχογραφούσαν.
Όμως σε μια σωστή αρμονία, όπως και στην φύση, κάθε σπόρος βρίσκει τρόπο να ανθίσει.
Έτσι και οι σωστές νότες βρίσκουν τρόπο να μπουν ή να δημιουργήσουν, πιο σωστά, ένα τραγούδι.
Όταν ήρθε η κατάλληλη ώρα, απλά εμφανίστηκε το μουσικό μοτίβο, όπως ένα φυντάνι μετά την βροχή.
Το τραγούδι «μίλησε» ζωντανά στους φίλους του συγκροτήματος μέσα από την περιοδεία που έκαναν το 2018 για την προώθηση του άλμπουμ τους, “Turning Point”, που κυκλοφόρησε από την Eclipse Records.