Η ιστορία της Rock μουσικής, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις κοινωνικοπολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις.
Ως άλλοι βάρδοι, οι μουσικοί μεταφέρουν στις επόμενες γενιές όλα εκείνα τα γεγονότα που διαμορφώνουν το μέλλον.
Κάπως έτσι και οι Διόνυσος, με το τραγούδι «Βρωμάει Μπατσίλα», θέλησαν να μεταφέρουν όλα όσα βιώνουμε.
«Βία, η αστυνομοκρατία, ο χαφιεδισμός, ο ρατσισμός, αλλά και η αδιαφορία ανθρώπου σε άνθρωπο.
Οδεύοντας προς το 2021, πιστεύαμε πως όλα αυτά θα είχαν εξαλειφθεί, όλα αυτά θα τα διαβάζαμε σε κάποια σκονισμένα βιβλία ιστορίας.
Δυστυχώς όμως ο «ακραιφνής πατριωτισμός», ακόμα γεννά μίσος, σε μια χώρα που σχεδόν όλοι είμαστε πρόσφυγες».
Ο Δημήτρης, φωνή και ψυχή των Διόνυσος, μας περιγράφει τη γέννηση του τραγουδιού, αλλά και όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, κι όχι μόνο!
Το τραγούδι θα μπορούσε να θεωρηθεί και προφητικό, καθώς γράφτηκε λίγους μόλις μήνες, πριν οι κυβερνώντες επιβάλλουν την απόλυτη αστυνομοκρατία.
Με αφορμή τον COVID, η απόλυτη εξάλειψη των ατομικών ελευθεριών, που κάποιοι έχυσαν το αίμα τους στους δρόμους για μην συμβεί αυτό.
Τώρα το αίμα χύνεται από την κρατική ασυδοσία δείχνοντας μας πως η ιστορία και πάλι επαναλαμβάνεται...
Με πρόφαση μια ασθένεια, οι ατομικές ελευθερίες, έχουν πάει περίπατο!
«Η έλλειψη παιδείας, είναι η βασική αιτία που ξεχνάμε τις έννοιες αλληλεγγύη, αλληλοσεβασμός… ανθρωπισμός!
Όλα όσα συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο, με τη βία να κατέχει τον πρώτο ρόλο, μας ενέπνευσαν γι΄αυτό το τραγούδι».
Ο κρατικός «έλεγχος» από άκρη σε άκρη της γης είναι τέτοιος, που πλέον τα ονόματα των θυμάτων είναι μια λίστα χωρίς τέλος.
«Ήδη από τα παιδικά μας χρόνια μας ενδιέφεραν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Η Rock, ως γνωστόν, από αρχής της ασχολούνταν με τα κοινωνικοπολιτικά, γι΄αυτό και επιλέξαμε να υπηρετούμε αυτό το είδος.
Ένα είδος, που πάντα ασχολείται με όλα τα στραβά αυτού του κόσμου (ή έτσι θα έπρεπε)».
Η δημιουργία
Αναλύοντας τον τρόπο γραφής τους, ο Δημήτρης μας αναφέρει το πως σκέφτεται ένας καλλιτέχνης…
«Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρουμε πως ακριβώς γράφεται ένα τραγούδι…
Ποτέ δεν έχουμε κάτσει να γράψουμε, απλά οι λέξεις και οι μελωδίες έρχονται σαν χείμαρρος, από μέσα μας και χωρίς να είναι προγραμματισμένο.
Όταν ολοκληρωθεί ένα τραγούδι μας, το αφήνουμε στην άκρη κι όταν νιώσουμε πως είναι έτοιμο 100% τότε μόνο το δημοσιεύουμε.
Ίσως γι΄αυτό να μην κυκλοφορούμε πολύ συχνά νέο υλικό. Μόνο όταν πραγματικά έχουμε κάτι να πούμε!».
Η Μούσα δεν εμφανίζεται κάθε μέρα. Έρχεται μόνο όταν είναι η κατάλληλη στιγμή.
Ο Δημήτρης, όντας εξαιρετικά ενεργός σε όλα τα κοινωνικοπολιτικά επίπεδα, επισημαίνει κάτι που δεν είναι αυτονόητο για άλλους καλλιτέχνες.
Δεν είναι πάντα το ζητούμενο η δόξα και η αναγνώριση, αλλά η ουσία της μουσικής αυτής.
Και η Rock μουσική, δεν έχει ως αυτοσκοπό την αποθέωση, αλλά την διαρκή αναζήτηση της αλήθειας.
«Αν και περάσαμε πολλές δυσκολίες, ποτέ δεν σκεφτήκαμε να τα παρατήσουμε!
Άλλωστε πως μπορείς να παραιτηθείς από αυτό που θεωρείς το μοναδικό σου «όπλο» απέναντι σε όλους και ειδικά απέναντι στην αδικία!
Πώς μπορείς να παραιτηθείς από το μοναδικό πράγμα που σε κάνει να θέλεις να συνεχίζεις;
Δεν παραιτείσαι ΠΟΤΕ!
Το μόνο που μας έχει απομείνει, είναι η αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός, η κατανόηση, ο σεβασμός στους συνανθρώπους μας.
Πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι, να αντισταθούμε, να παλέψουμε!
Ο εχθρός μας δεν είναι οι συνάνθρωποί μας, ειδικά εκείνοι που κάποιοι θέλουν να αποκαλούν ως: κατατρεγμένους ή/και περιθωριακούς!
Εχθρός μας είναι οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις που θέλουν τους ανθρώπους υποχείρια και φοβισμένες μάζες!
Δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να αδικεί και να αδικείται από τους κυβερνώντες!».