(γνωστό και σαν G.S. ή G-sound)
Η μίμηση με τον καιρό φέρνει και πρωτοτυπία. Η κακή μίμηση σχεδόν αμέσως την μοναδικότητα.
Πως ακούγεται
Σαν pokemon που τραγουδάνε Beatles. Βασικά είναι πρώιμη rock και rockabilly στα Ιαπωνικά.
Γιατί να το ακούσουμε
Γιατί θυμίζει soundtrack ταινίας του Ταραντίνο και για να ξέρεις τι επιρροές είχε ο Tomoyasu Hote.
Στην ουσία για να μάθεις τις ρίζες της Ιαπωνικής Rock & Metal σκηνής.
Γιατί όχι
Γιατί κάπως μπορεί να ξενίσει ο ήχος και γιατί είναι υπερβολικά γιαπωνέζικο.
Και επειδή θυμίζει τη μουσική των πρώτων ταινιών του Gojira (το όνομα Godzilla είναι αμερικανοποιημένο. Οι Ιάπωνες δεν έχουν «L»)
Που το συναντάμε
Μαντέψτε. Στην χώρα των Σαμουράι και του κώδικα μπουσίντο και εκεί που ανθίζουν οι πιο όμορφες κερασιές.
Πότε ξεκίνησε
Αρχές και μέσα δεκαετίας του ‘60
Ποιοι είναι οι πρωτοπόροι
Οι Blue Comets με την επιτυχία τους “Blue Eyes” τον Ιούλιο του 1966 είναι ένα πολύ σημαντικό κομβικό σημείο του είδους.
Οι The Wild Ones, αν και γέρνουν προς την ιαπωνική folk. Οι The Spiders με πιο αγγλικό ήχο.
Πρέπει να ακούσεις
The Jaguars, THE OX, Yūzō Kayama και άλλα Γιαπωνέζικα ονόματα.
Μέρες δόξας
Μέσα της δεκαετίας του 60’ στην Ιαπωνία μόνο και στην τελευταία σκηνή του Kill Bill No 1 σε πιο παγκόσμιο επίπεδο.
Κόκκινη κάρτα
Ουσιαστικά είναι διασκευές από αγγλικές μπάντες της πρώτης «Βρετανικής Εισβολής» στην Αμερική, στα ιαπωνικά και καθαρά για εσωτερική κατανάλωση.
Αργότερα εξελίχτηκαν σε πιο αυτόνομο ρεύμα, αλλά η κακή αντιγραφή το χει στιγματίσει.
Γενικά δεν ξέφυγαν από να γίνουν οι Ιάπωνες πρόδρομοι του Καρβέλα.
Με τι μπερδεύεται
Με τα Pokemon που τραγουδάνε και μουσική εισαγωγής από Ιαπωνικά παιδικά καρτούν.
Πιο σωστά με… τρολλάρισμα του garage punk.
Πως το περιγράφεις σ’έναν άσχετο
Θυμάσαι την τελευταία σκηνή του Kill Bill part 1, πριν την σφαγή δεν παίζει ένα γυναικείο συγκρότημα στο ισόγειο του εστιατορίου; Αυτό!