Τα έπη του Ομήρου απεικονίζουν μια εξωτερική μάχη ή αλλιώς ο «μεγαλόκοσμος» στην Ιλιάδα και ο «μικρόκοσμος» στην Οδύσσεια.
Όλο αυτό ορίζει την εσωτερική μάχη του ανθρώπου, αν και πρόκειται για μάχες έξω από τα τείχη κάθε Τροίας.
Όμως οι σύγχρονες πόλεις δημιουργούν μια τεράστια Αρένα, όπου οι εσωτερικές και εξωτερικές μάχες γίνονται απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό.
Μια στείρα επανάληψη ως μηχανική μίμηση της κάθε προηγούμενης πράξης ή αλλιώς… της καθημερινότητας.
«Το «Αρένα» είναι ένα τραγούδι που βγήκε από το πουθενά, καθώς διάφορες μελωδίες και ιδέες ενώθηκαν για να βγει το πρώτο μισό του τραγουδιού», μας αποκαλύπτει ο Κώστας Διαμαντής, φωνή και κιθάρα των Raw In Sect.
Ένα όντως παράξενο και με ιδιαίτερο σε ήχο τραγούδι, το οποίο εγκλωβίζει τον ακροατή μέσα στη μοναδικότητά της σύνθεσής του.
Η χρήση του μπαγλαμά μας ταξειδεύει στην Μικρασιατική μουσική παράδοση και στον πόνο που δημιούργησε η προσφυγιά.
Είναι από τις λίγες μουσικές προσπάθειες, όπου ενώνονται τόσο επιτυχημένα η Metal με την παράδοση του κάποτε απαγορευμένου ρεμπέτικου τραγουδιού.
Πρόκειται για το δεύτερο single, πρόδρομος του τρίτου (και τελευταίου, μιας και η μπάντα δεν υφίσταται πια) άλμπουμ τους “Kitro”.
«Στην πορεία έβαλε ο Δημήτρης (Dimitris Alexiou – Drums, Backing Vocals) το χαρακτηριστικό σημείο με τα κρουστά προς το τέλος.
Θυμάμαι μου είχε πει ότι ήθελε μία νέα φωνητική γραμμή εκεί.
Από εκεί και πέρα σε συνδυασμό με τη βοήθεια του παραγωγού μας (Peter Dowsett), το φορτώσαμε όσο δεν πήγαινε άλλο.
Η ιδέα να συνδυαστεί η ρεμπέτικη μουσική με την Rock/Metal είχε σαν σκοπό να εξερευνήσουμε το τεράστιο εύρος της Ελληνικής μουσικής…
Και το ρεμπέτικο αναμφίβολα είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι», επισημαίνει ο Κώστας.
Οι στίχοι
Ο λακωνικός στίχος που δημιουργήσαν, έχει ακόμα πιο ενδιαφέρον:
«Αρένα αρχικά είναι η πόλη της Αθήνας και σε δεύτερο χρόνο αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι η ίδια η καθημερινότητα και η φθορά που περιέχει», εμβαθύνει η φωνή της μπάντας.
Όμως ποιοι είναι τα λιοντάρια, ποιοι τα θύματα και ποιοι μονομαχούν πραγματικά;
«Όλοι μονομαχούν με τον ίδιο τους τον εαυτό σε καθημερινή βάση για να ανταπεξέλθουν στις δοκιμασίες της καθημερινότητας.
Από το να πάνε στη δουλειά τους, αν έχουν δουλειά, μέχρι να ανταπεξέλθουν σε αυτήν και μετά να βρουν την ενέργεια να περάσουν την υπόλοιπη μέρα.
Η φθορά στην οποία υπόκειται κάποιος κατά τη διάρκεια αυτής της αδιάκοπης ρουτίνας είναι η ίδια η Αρένα», απαντά ο δημιουργός.
Ένα λανθασμένο κυνήγι του γνώθι σε εαυτόν: «Αυτή η Αρένα είναι που σε φθείρει και χάνεις την αίσθηση για το ποιος είσαι.
Και αυτό είναι το χειρότερο με την καθημερινότητα», συμπληρώνει ο Κώστας.
Το βίντεο κλίπ
Στο βιντεοκλίπ εναλλάσσονται άνθρωποι και ερειπωμένα κτήρια…
«Η γκριζάδα που επικρατεί στο βίντεο απεικονίζει την ερείμωση ή/και την εγκατάλειψη των αδύναμων.
Σε μια Αρένα με ανύπαρκτο έλεος ή ανοχής!
Όπως ένα εγκατελελειμμένο κτίριο καταρρέει, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο ψυχισμό των ανθρώπων.
Κάθε μέρα χάνεται κι ένα κομμάτι ανθρωπιάς…»
Η απεικόνιση αυτής της μουσικής σύνθεσης μέσα από το βίντεο, βγάζει λυρισμό, ωθώντας τον θεατή σε μια «κατάδυση», με τη φιλοσοφική έννοια.
«Οι συνθήκες που δημιουργούν οι ίδιες οι κοινωνίες είναι σε μεγάλο βαθμό απάνθρωπες.
Δεν είναι φτιαγμένες για να υπηρετούν την καθημερινότητα του κόσμου. Είναι φτιαγμένες για αυτούς που κινούν τα νήματα…
Είναι οι άμουσοι ενορχηστρωτές, που λέει και το τραγούδι», καταλήγει ο τραγουδιστής του συγκροτήματος.
Αν και το ίδιο το τραγούδι, δεν προτείνει κάποια λύση, ωστόσο η κορύφωση του άλμπουμ μέσα από το «Γράμμα» δίνει μια…
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως για να υπάρξει ουσιαστική λύση πρέπει πρώτα να υπάρξει αναγνώριση και αποδοχή.