Πολλές φορές για να φανεί η πραγματική αξία του φωτός, χρειάζεται αρκετό σκοτάδι.
Είναι πολύ δύσκολο, ουσιαστικά, να μπορέσεις να διακρίνεις κάποια πηγή φωτός μέσα στην απόλυτη φωτεινότητα.
Άλλωστε και τα αστέρια του γαλαξία, μόνο τη νύχτα μπορούν να γίνουν ορατά.
Το φως χρειάζεται το σκοτάδι για να «ξεδιπλωθεί», όπως ακριβώς ένα λουλούδι χρειάζεται αρκετό χώμα για να ανθίσει.
Κι έτσι εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει, πόσο σημαντική είναι η συνύπαρξη αυτή.
Δύο φαινομενικά αντίθετες έννοιες, που παράλληλα σχηματίζουν ένα δημιουργικό δίπολο.
Η δημιουργία, στην ουσία, ξεκινά εκεί που ενώνονται τα αντίθετα στοιχεία.
Όπως εκεί που η ζωή συναντάει… τον θάνατο.
Κάπως έτσι συνέβη και με τους Φιλανδούς Velvet Ocean…
Το όνομα τους προέρχεται από τον στίχο “velvet ocean of time“, που είχε γράψει ο Jake (κιθάρα και φωνή).
Ένας στίχος γραμμένος για την προηγούμενη progressive metal μπάντα του και σημαίνει, μεταφορικά θάνατος.
Το τραγούδι που κλείνει το ντεμπούτο άλμπουμ “Purposes and Promises” της Alternative Metal μπάντας ονομάζεται σωτηρία, “Salvation“.
Κυκλοφόρησε στις 2 Φεβρουαρίου 2020 και πρώτη φορά το μοιράστηκαν με το κοινό τους στις 15 Μαρτίου του 2019.
Η δημιουργία του τραγουδιού ανήκει αποκλειστικά στην τραγουδίστρια του συγκροτήματος Riitu Ronkainen.
Οι στίχοι…
Η μουσική γράφτηκε πριν το λυρικό μέρος κι όπως μας αποκάλυψε η τραγουδίστρια του συγκροτήματος, αυτός είναι ο τρόπος δημιουργίας της.
«Οι στίχοι να «κουμπώνουν» στην ήδη έτοιμη σύνθεση».
Η βασική ιδέα για τη μελωδία, ήρθε όταν η Riitu βρήκε ενδιαφέρον τον ήχο ενός παλιού synthesizer.
Στις ανατολίτικες επιρροές του μουσικού μέρους του τραγουδιού, βρίσκει κανείς πρωτότυπη και αρκετά ενδιαφέρουσα μελωδική προσέγγιση.
Το λυρικό μέρος είναι εμπνευσμένο από μια προσωπική περιπέτεια της δημιουργού του τραγουδιού.
Ένα μέρος στο οποίο συναντιούνται συχνά η ζωή και ο θάνατος, είναι το νοσοκομείο.
Μια συνεχής μάχη ανάμεσα τους, με στρατιώτες της ζωής το ίδιο το προσωπικό του ιδρύματος.
Σε μια τέτοια μάχη βρέθηκε και η Riitu, όταν σε μια μικρή επέμβαση στο χέρι της, κατά την διάρκεια της ολικής αναισθησίας η καρδιά της σταμάτησε.
Την μάχη όμως την κέρδισε η ζωή, η ζωή της δημιουργού, η οποία κυριολεκτικά, αναστήθηκε.
Η ίδια μας περιγράφει την περιπέτεια της…
Ένιωθε ότι θυμόταν πως βρισκόταν στα σύνορα ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο.
Όταν ξύπνησε, το στήθος γεμάτο μώλωπες διηγούταν την μάχη που έδωσε το ιατρικό προσωπικό για να την κρατήσει στην ζωή.
Σε αυτό το σημείο κατάλαβε πόσο κοντά βρέθηκε στο να περάσει στην άλλη όχθη.
Όταν βρισκόταν πια στην ανάρρωση, ήρθε μια νοσοκόμα, της κράτησε το χέρι και της είπε τι ακριβώς είχε συμβεί.
Η Riitu την περιγράφει σαν υπέροχη και συμπονετική, «ακριβώς όπως ένας άγγελος».
Το τραγούδι διηγείται όλα αυτά τα συναισθήματα του παραλίγο μοιραίου γεγονότος.
Η ηχογράφηση…
Όσο δυσάρεστα κι αν ήταν τα γεγονότα που ενέπνευσαν για το τραγούδι, άλλο τόσο ευχάριστη ήταν η ηχογράφηση.
Το συγκρότημα το διασκέδασε πραγματικά.
Ήθελαν να βγάλουν τον ήχο μιας street band, για την γέφυρα του τραγουδιού.
Για να το πετύχουν αυτό, χρειάστηκαν κάποια κάπως ασυνήθιστα όργανα.
Μεταξύ άλλων έπαιξαν Chinese Erthu, ένα δίχορδο παραδοσιακό όργανο που παίζεται με δοξάρι, ακόμα και μια πένσα (!) συμμετείχε.
Όπως και άλλα ασυνήθιστα αντικείμενα που βγάζουν επίσης παράξενους ήχους.
Οι ακουστικές κιθάρες και τσέλο ήταν ότι πιο φυσιολογικό σε αυτό το τραγούδι.
Το μήνυμα του τραγουδιού…
Το μήνυμα που θέλει να στείλει η μπάντα με το τραγούδι, μας το εξηγεί η Riitu.
Παλιότερα και η ίδια θεωρούσε τη ζωή πολύ μίζερη…
Κατά κάποιο τρόπο χρειαζόταν το τραγούδι αυτό για να της υπενθυμίσει πόσο σημαντικό είναι να είσαι ζωντανός και καλά στην υγεία σου.
Και πραγματικά θα ήθελε να αγγίξει κι άλλους αυτό το συναίσθημα, όσους έχουν την δύναμη να το καταλάβουν.
Ουσιαστικά η ίδια δεν αντιμετώπισε σωστά συναισθηματικά όλο αυτό το γεγονός, το τραγούδι όμως ήταν μια δίοδος για επικοινωνία με τον εαυτό της.
Ήταν ένα είδος θεραπείας η δημιουργία του.
Άλλωστε όλα τα τραγούδια μπορούν να θεραπεύσουν πολλά προβλήματα, ακόμα και απλώς ακούγοντάς τα.
Με την ολοκλήρωσή του κατάλαβε πως όλα μπορούν να ξεπεραστούν.
Και φυσικά η δύναμη ενός τραγουδιού μεγαλώνει με την συνεχή του επανάληψη, όπως ομολογεί.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, πως ανοίγει τις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος.
Πολλές φορές μια σύνθεση μπορεί να λειτουργεί και σαν ένα πιστό, έως και εξαρτημένο κατοικίδιο.
Να μην δέχεται άλλον ιδιοκτήτη, παρά μόνο αυτόν που τον μεγάλωσε και ανήκει σε αυτόν.
Ίσως κάποια τραγούδια δεν πρέπει και δεν θέλουν να τραγουδηθούν από άλλους, γιατί κουβαλάνε μόνο προσωπικές μνήμες.
Όπως ακριβώς και το ‘Salvation’ των Velvet Ocean.