Η αναζήτηση της ιστορίας πίσω από τους στίχους, πολλές φορές μας φέρνει αντιμέτωπους με εξαιρετικές ιστορίες.
Κάπως έτσι έγινε όταν ήρθαμε σε επαφή με τους Mephorash, όπου ο Mashkelah M’ralaa, μας αναλύει όλο το EP τους.
Τα λόγια είναι περιττά, οπότε ας αφεθούμε στην εξιστόριση του νοήματος των στίχων του “Sfaíra Ti̱s Fo̱tiás“.
***
Κείμενο του Mashkelah M’ralaa
Το EP “Sfaíra Ti̱s Fo̱tiás” είναι μια αναλογική μορφή αφήγησης χωρισμένη σε δύο κεφάλαια.
Μέσω της χρήσης μεταφορικών συμβολισμών και μυθολογικών αναφορών, αφηγούνται μια εξελικτική ιστορία της ανόδου των Mephorash εν μέσω μιας μυριάδας δυσκολιών.
Μια άνοδος που εκτείνεται από τη μουσική εξέλιξη έως μια τεράστια αλλαγή στην πνευματική επιρροή και τη συνολική φιλοσοφία.
Αυτό σημαίνει ότι σηματοδοτούμε ένα σημαντικό ορόσημο και την «αναγέννηση του Φοίνικα» με άλλα λόγια.
The Hendecasyllabics of Death
1.Moribunda Vivi
Papë Satan
Το πρώτο μέρος του πρώτου κομματιού ξεκινά με το “Moribunda,Vivi” (που σημαίνει «Πεθαίνοντας, Ζώντας»), μια αναφορά που έγινε στην ισπανική γλώσσα.
Για να ξεκινήσει ολόκληρο το ταξίδι μέσα από έναν λεπτό ύμνο για τη μεξικάνικη λατρεία του Santa Muerte.
Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ολόκληρο το EP επικεντρώνεται αποκλειστικά στη διαδικασία του θανάτου και το επερχόμενο στάδιο της «αναγέννησης».
Μέσω μιας σχεδόν «αγιοποιημένης» διαδικασίας ανάληψης.
Στη συνέχεια ακολουθείται επίσης από τη φράση “Papë Satan” που είναι ύμνος άγνωστου νοήματος.
Τον οποίο εκφώνησε ο χαρακτήρας Plutus στην Θεϊκή κωμωδία, “Inferno, Canto VII”.
Επέλεξα αυτό το απόσπασμα λόγω της μυστηριώδους και κρυμμένης πραγματικής σημασίας του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ήταν κάποιου είδους επίκλησης στον διάβολο.
Διατηρώντας έτσι το πρώτο μέρος του συμβολισμού έτοιμο για «είσοδο» όπως φαίνεται στην επόμενη φράση.
2.Come see the gate of the void is now opened
Let me guide you into the fire, let us scourge our souls into ash
Εδώ έχουμε την πρώτη μεταφορική μας δομή, βασισμένη σε κάποια έννοια που αναφέρεται ως “Hendecasyllabic” (Ενδεκασύλλαβο).
Αυτός είναι ο όρος που δίνεται σε έναν ποιητικό στίχο που είναι απόλυτα δομημένος πάνω σε ένα σύστημα 11 συλλαβών.
Κάτι που θα μπορούσε σχεδόν να παρομοιαστεί με μια μακρύτερη παραλλαγή ενός ποιήματος “Haiku”.
Μέσω αυτής της δομή επέλεξα να δημιουργήσω μια συμβολική σειρά 11 λέξεων για να επικαλεστώ επισήμως την «τάξη του θανάτου» μέσω του αριθμητικού ομολόγου της.
(Αυτό στηρίζεται επίσης σε ένα παράδοξο στο ότι ο αριθμός 11 στα εβραϊκά Kabbalah είναι ο αριθμός του χάους, καθώς είναι διαφορετικός από το 10, που είναι ο ταξινομημένος αριθμός των σφαιρών στο “δέντρο της ζωής” Etz haChayim (ץע ייחה) ή Sephiroth όπως συνήθως αναφέρεται).
Αυτή η πρόταση, ωστόσο, δεν κρύβει μόνο ένα κρυφό συμβολισμό, αλλά είναι και η πρώτη γραμμή μυθολογικής ιστορίας για το τι αφορά ολόκληρο το EP.
Είναι, μαζί με τους υπόλοιπους στίχους, που έρχονται επίσης απόλυτα εμπνευσμένοι από τη θεϊκή κωμωδία του Δάντη (Dante Alighieri) και της καθόδου του στην Κόλαση.
3.Let me show ye a path of enlightment
Let me show ye the white darkness
Εδώ, με αυτήν την πρόσκληση διαφώτισης, εγώ, ο τραγουδιστής, σας προσκαλώ, όπως ο οδηγός του Δάντη στη Θεϊκή κωμωδία “Virgil” (το πνεύμα ενός αρχαίου Έλληνα ποιητή) τον προσκαλεί να τον ακολουθήσει στη σκοτεινή άβυσσο της κόλασης.
Προκειμένου να βιώσει την κάθοδο στο σκοτάδι, ώστε να είναι σε θέση, αφού φτάσει στον πυθμένα, να δει το κάθε επόμενο βήμα ως ένα μονοπάτι ανόδου ή διαφώτισης, αν θέλετε.
Αυτό συμβάλλει στην προαναφερθείσα ομοιότητα για να δείξει πώς οι Mephorash, στο σημείο αυτής της κυκλοφορίας, είχαν πολλές δυσκολίες και καταστάσεις που κατέρρεαν.
Τόσο στην επιτυχία της μουσικής πλευράς, όσο και στην προσωπική ζωή των κυρίως μελών της μπάντας.
Αυτό, με απλά λόγια, είναι μια ώθηση προς το παλιό ρητό:
«Όταν φτάσεις στον πάτο, η μόνη διαδρομή είναι προς τα πάνω».
4.For as we enter this circle you will no longer know what’s behind and ahead, you will leap and you will die.
Εδώ ερχόμαστε αντιμέτωποι με το κατώφλι της αβύσσου και τη θυσία των παλαιών συνηθειών.
Η βύθιση στην άβυσσο αφήνοντας πίσω προηγούμενες αντιλήψεις για την πραγματικότητα.
Αυτή η γραμμή αναφέρεται τόσο στο απόσπασμα του τρίτου canto: “Lasciate ogne speranza, voi ch‘intrate” ή όπως είναι πιο γνωστό «Εγκατέλειψε κάθε ελπίδα εσύ που εισέρχεσαι» – στον πρώτο “δακτύλιο της κόλασης“.
Και επίσης στη δική μας αφοσίωση στον κύκλο των ανθρώπων που εμείς (Mashkelah M’ralaa και Mishbar Bovmeph, οι ιδρυτές των Mephorash) εμπιστευόμαστε το πολύτιμο πάθος μας.
Κάνουμε ένα άλμα πίστης στο νέο και το άγνωστο και «σκοτώνει» αυτό που ήμασταν, για να αναδυθούμε ως κάτι νέο.