Τα στερεότυπα, εκτός από βασικοί παράγοντες επιβράδυνσης της σκέψης έως και εκμηδενισμού αυτής, είναι και οι καλύτεροι συμπαραστάτες κάθε πλάνης.
Και φυσικά ένα πολύ καλό εργαλείο χειραγώγησης των αδαών!
Η Metal, σε όλες της, τις προεκτάσεις το έχει βιώσει για τα καλά αυτό και μάλιστα δεν είναι λίγες οι μπάντες που βρέθηκαν στο στόχαστρο.
Με άλλα λόγια, έγιναν στόχος κάποιων επιτήδειων που μόνιμα ψάχνουν να βρουν έναν αόρατο εχθρό με σκοπό να βρίσκονται στο προσκήνιο!
Έλα όμως που η επιστήμη της ψυχολογίας αποφάσισε να καταρρίψει όλα τα στερεότυπα της Metal.
Με μελέτες που ξεκίνησαν ήδη από τη δεκαετία του ‘80 απέδειξαν πως η Metal, κάθε άλλο πάρα «επικίνδυνη» είναι!
Συγκεκριμένα οι ψυχολόγοι, απέδειξαν πως όσοι άκουγαν Metal στη δεκαετία του ‘80 ΔΕΝ έγιναν:
Δολοφόνοι, αλκοολικοί βιαστές και δεν τυφλώθηκαν από το άσβεστο μίσος για τους πάντες.
Αντίθετα η συντριπτική πλειοψηφία των μεταλλάδων, δημιούργησε μια ισορροπημένη, απλή ζωή.
Αυτά τα ευρήματα κίνησαν ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον των επιστημόνων, με αποτέλεσμα να ερευνούν σε βάθος τις ιδιαιτερότητες αυτής της μουσικής.
Μάλιστα, οι επιστήμονες, δεν δυσκολεύονται να βρουν στοιχεία που αποδεικνύουν, ότι η Metal δεν είναι μόνο μια υγιής έκφραση, αλλά πολλά περισσότερα.
Ο φόβος του θανάτου…
Μια από τις έρευνες αφορούσε και το φόβο του θανάτου και πως η Metal βοηθάει να τον ξεπεράσουμε.
Ο φόβος του θανάτου είναι ένας από τους δύο βασικούς παράγοντες, που είναι υπεύθυνος για την δημιουργία πολλών αγχωτικών καταστάσεων.
Μια από τις έρευνες που έχουν γίνει κατά το παρελθόν, υποστηρίζει πως η Metal έχει τη λύση για αυτό.
Η σκληρή μουσική βοηθά σημαντικά την διαχείριση του φυσικού τρόμου απέναντι στο θάνατο, κάνοντας την «πολιτιστικό αγαθό».
Αυτό ισχυρίζονται οι ψυχολόγοι Julia Kneer και Diana Rieger σε έρευνά τους που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2016.
Ο τίτλος της έρευνας τους φέρει επιρροές από τους Metallica και το άλμπουμ “Reload”: “The memory remains: How heavy metal fans buffer against the fear of death”.
Η έρευνα…
Η έρευνα έγινε ανάμεσα σε 30 άτομα από Γερμανία και Ολλανδία, τα οποία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες.
Η μία άκουγε το κλασικό “Angel Of Death” των Slayer και η άλλη κάποιες τυχαίες επιλογές από audiobook.
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά!
Το τραγούδι για τον Josef Mengele έδειξε πως αυξάνει την αυτοπεποίθηση και επίσης ότι, ο φόβος για τον θάνατο σχεδόν εξαφανίστηκε.
«Η Heavy metal μουσική πολλές φορές ταυτίζεται, από αυτούς που δεν την ακούνε, με τον θάνατο.
Όμως οι οπαδοί της βεβαιώνουν ότι ο ήχος της τους βοηθά να ξεφύγουν από κατάθλιψη, ακόμα και να αποβάλουν σκέψεις σχετικές με τον θάνατο.
Σύμφωνα με την θεωρεία της διαχείρισης του φόβου, η αυτοεκτίμηση και πολιτιστική προσέγγιση προς το περιβάλλον αποτελούν ένα δίπολο ανακούφισης από τον φόβο του θανάτου», αναφέρουν οι Αμερικανίδες.
Η θεωρία διαχείρισης του τρόμου…
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, θα αναφερθούμε στη θεωρία διαχείρισης του τρόμου από τους ψυχολόγους Thomas A. Pyszczynski, Sheldon Solomon και Jeff Greenberg.
Η θεωρία τους αναφέρει πως μια βασική ψυχολογική σύγκρουση προκύπτει από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, όταν το άτομο αντιλαμβάνεται ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και απρόβλεπτος.
Αποδεχόμενοι μια πιο πολιτιστική προσέγγιση προς το περιβάλλον και με την αύξηση της αυτοεκτίμησης, ο τρόμος του θανάτου γίνεται εύκολα διαχειρίσιμος.
Η διατήρηση αυτού του δίπολου είναι που «αναγκάζει» τους ανθρώπους να αφιερώνουν πολύ χρόνο σε διάφορες δραστηριότητες.
Η έρευνα των δύο Αμερικανίδων είχε σαν στόχο να εξετάσει, αν από μόνος του, ο πολιτιστικός παράγοντας είναι ικανός να διώξει τον φόβο του θανάτου.
Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της Metal…
Στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρεται στην κουλτούρα της Metal μουσικής, ως ένα μέσο βελτίωσης.
«Η Metal μουσική μπορεί να θεωρηθεί από τους οπαδούς της σαν ένας πολύ θετικός πολιτιστικός παράγοντας, άρα είναι και υπεύθυνος για την διαμόρφωση της κοινωνικής τους ταυτότητας.
Η έρευνά μας, αποτελούμενη από δύο μέρη, ήθελε να ελέγξει, αν η Heavy Metal είναι ικανή να αμβλύνει το υπαρξιακό άγχος.
Στο πρώτο μέρος μάθαμε ότι οι μεταλλάδες δεν χρειάζεται να διευρύνουν τους πολιτιστικούς τους ορίζοντες, αφού μόνο με τη ακρόαση της μουσικής τους έχουν την συνείδηση της αναγκαιότητας (ή το μη αναστρέψιμο χαρακτήρα του) του θανάτου.
Το δεύτερο μέρος έδειξε ότι η σκληρή μουσική βελτιώνει αυτόματα την αυτοεκτίμηση των οπαδών της, την ίδια στιγμή που οι άλλες ομάδες εξεταζόμενων χρειαζόταν να την οικοδομήσουν», καταλήγουν οι δύο Αμερικανίδες.
Δεν είναι πρώτη έρευνα, ούτε και τελευταία, που αποδεικνύει ότι, η σκληρή μουσική δεν είναι «κακή επιρροή».
Κάθε χρόνος που περνάει φέρνει όλο και περισσότερα ευρήματα υπέρ της Metal, καθώς πληθαίνουν οι έρευνες.
Θα τολμήσω να πω, ότι για ακόμα μια φορά (και επιστημονικά), αποδεικνύεται ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της ο οποίος και βοηθά στην εξέλιξη του ατόμου.
Άλλωστε δεν είναι λίγες οι χώρες, που όχι μόνο την από-δαιμονοποίησαν, αλλά την έχουν συμπεριλάβει στην κουλτούρα και παιδεία τους.