Η ζωή δεν είναι πάντοτε δίκαιη, ή πιο σωστά φαίνεται πάντα άδικη.
Αυτό, βέβαια, προέρχεται από μια προσωπική ή γενικά υποκειμενική οπτική.
Με μια πιο ολιστική σκέψη, ωστόσο, όλα είναι μια ισορροπία όπου μέσα από το δίπολο του δίκαιου-άδικου δημιουργείται μια συνεχής κινητικότητα, που σταθερά οδηγεί στην εξέλιξη.
Από την άλλη πλέυρά, με μια πιο ηθική ματιά, ίσως τα πράγματα να μην φαντάζουν τόσο ισορροπημένα…
Και όλα δείχνουν πως ο ρομαντισμός είναι το μοναδικό σημείο στήριξης του αδικημένου, μέσα σε έναν τελείως κυνικό κόσμο.
Στην εποχή μας, αυτός ο ρομαντισμός λείπει από τον επιτυχημένο, τον αναγνωρισμένο και γενικά αυτόν που η ζωή του έχει χαμογελάσει.
Έτσι προσπαθεί να μεταλλάξει αυτή την ιδέα σε κάτι γλυκανάλατο, αργοκίνητο και χωρίς πολλές αλλαγές, σαν μια μύγα κολλημένη στο μέλι.
Ίσως επειδή ο ρομαντισμός, βρίσκεται πάντα στα άκρα και σε δύσκολες συνθήκες, να έχει μια καρδιά που χτυπάει σαν αυτήν του ερωτευμένου.
Όταν όμως είναι φτιαγμένη από μέταλλο, σκληρό μέταλλο, μπορεί να αποκρούσει κάθε χτύπημα της ζωής.
Μοιάζει σαν ένα αμόνι, που είναι φτιαγμένο για να σμιλεύονται πάνω του ακόμα πιο όμορφα πράγματα, αλλά πάντα μακριά από την δόξα και την αναγνώριση.
Αυτός ο πρόλογος δεν θα μπορούσε να ταιριάζει καλύτερα, παρά μόνο στους Καναδούς Anvil, στις νότες των οποίων σμιλεύτηκαν γενιές μεταλλάδων.
Anvil! The Story of Anvil
Αφορμή γιατο άρθρο είναι το rockumentary “Anvil! The Story of Anvil”, του 2008.
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που πραγματικά θα μπορούσε να αφορά πολλές heavy metal μπάντες.
Το συγκρότημα από την παγωμένη μεριά της Βόρειας Αμερικής ήταν πραγματικά πρωτοπόρο.
Η ζωή είναι γεμάτη από τραγική ειρωνεία και μια τέτοια διάθεση ξεκινάει και αυτό το ντοκιμαντέρ.
Από μια εικόνα ενός γεμάτου σταδίου και ανάμεσα στα τέρατα του χώρου της σκληρής μουσική να παίζουν και οι Καναδοί Anvil.
Η ειρωνεία ξεκινάει με την αναφορά για τις πωλήσεις δίσκων των υπόλοιπων συγκροτημάτων σε σχέση με τις ανύπαρκτες σχεδόν των Καναδών.
Συνεχίζει με ύμνους των πιο επιτυχημένων μουσικών του χώρου προς αυτούς και με την εικόνα μιας παγωμένης πόλης.
Είναι ένα ντοκιμαντέρ που πρέπει να δει ο κάθε επίδοξος πιτσιρικάς ρόκερ, αλλά και αυτός που έχει ξεχάσει τα μεταλλικά του εφηβικά χρόνια και όνειρα.
Γενικά ο κάθε μουσικόφιλος, που αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά στην καθημερινότητά του.
Το ντοκιμαντέρ του Sacha Gervasi, αποκαλύπτει τις πραγματικές αξίες της Rock ’N’ Roll.
Την φιλία πάνω απ’ όλα και την πίστη σε αυτό που κάνουν, χωρίς στολίσματα και μάσκες.
Το συνεχές αυτής της μουσικής και ότι η βάση της είναι οι οπαδοί της και όχι οι κάθε είδους promoters.
Το γεγονός ότι η λήθη είναι μια προσωρινή κατάσταση για κάθε τι αξιόλογο, αλλά πάνω απ’ όλα ότι η ανθρωπιά, με τα στραβά της, είναι η ψυχή αυτής της μουσικής.
Οι Anvil για μας τους οπαδούς τους, είναι οι πραγματικοί rock stars!
Ίσως να μην γοητεύουν κάποιο πλήθος όμορφων υπάρξεων, αλλά είναι το απόλυτο θεμέλιο αυτής της μουσικής…